Você procurou por: ratione temporis (Latim - Grego)

ratione loci
κατά τόπο αρμοδιότητα

ratione peccati
a causa del peccato

non exiguum temporis habemus, sed multum perdimus
ho un breve lasso di tempo, ma un sacco di rifiuti

viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo ratione
Ανδρες αδελφοι και πατερες, ακουσατε με απολογουμενον τωρα προς εσας.

ecce hoc inveni dicit ecclesiastes unum et alterum ut invenirem ratione
τον οποιον ετι η ψυχη μου εκζητει αλλα δεν ευρισκω ανδρα ενα μεταξυ χιλιων ευρηκα γυναικα ομως μιαν μεταξυ πασων τουτων δεν ευρηκα.

sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significar
Διοτι μοι φαινεται αλογον, πεμπων δεσμιον, να μη φανερωσω και τα κατ' αυτου εγκληματα.

et timuit deum tunc temporis dicens quomodo possum ad me introducere arcam de
Και εφοβηθη ο Δαβιδ τον Θεον την ημεραν εκεινην, λεγων, Πως θελω φερει προς εμαυτον την κιβωτον του Θεου;

post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et posuit rationem cum ei
Μετα δε καιρον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και θεωρει λογαριασμον μετ' αυτων.

at ubi venit plenitudo temporis misit deus filium suum factum ex muliere factum sub leg
οτε ομως ηλθε το πληρωμα του χρονου, εξαπεστειλεν ο Θεος τον Υιον αυτου, οστις εγεννηθη εκ γυναικος και υπεταγη εις τον νομον,

existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam quae revelabitur in nobi
Επειδη φρονω οτι τα παθηματα του παροντος καιρου δεν ειναι αξια να συγκριθωσι με την δοξαν την μελλουσαν να αποκαλυφθη εις ημας.

nolo enim vos modo in transitu videre spero enim me aliquantum temporis manere apud vos si dominus permiseri
Διοτι δεν θελω να σας ιδω τωρα εν παροδω, αλλ' ελπιζω να μεινω πλησιον σας καιρον τινα, εαν ο Κυριος συγχωρηση τουτο.

quae parabola est temporis instantis iuxta quam munera et hostiae offeruntur quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere serviente
ητις ητο τυπος εις τον τοτε παροντα καιρον, καθ' ον προσεφεροντο δωρα και θυσιαι, αιτινες δεν ηδυναντο να καμωσι τελειον κατα την συνειδησιν τον λατρευοντα,

quando vero serotina admissura erat et conceptus extremus non ponebat eas factaque sunt ea quae erant serotina laban et quae primi temporis iaco
οτε δε τα προβατα ησαν οψιμα, δεν εθετεν αυτας και ουτω τα οψιμα ησαν του Λαβαν, τα δε πρωιμα του Ιακωβ.

sic valens ut eo valebam tempore quando ad explorandum missus sum illius in me temporis fortitudo usque hodie perseverat tam ad bellandum quam ad gradiendu
ετι και την σημερον ειμαι δυνατος, καθως την ημεραν οτε με απεστειλεν ο Μωυσης ως ητο τοτε η δυναμις μου δια πολεμον και δια να εξερχωμαι και δια να εισερχωμαι

calathus unus ficus bonas habebat nimis ut solent ficus esse primi temporis et calathus unus ficus habebat malas nimis quae comedi non poterant eo quod essent mala
Ο καλαθος ο εις ειχε συκα καλλιστα, ως τα συκα τα πρωιμα ο δε καλαθος αλλος συκα κακιστα, τα οποια δια την αχρειοτητα δεν ετρωγοντο.

post aliquantum autem temporis cum dies triticeae messis instarent venit samson invisere volens uxorem suam et adtulit ei hedum de capris cumque cubiculum eius solito vellet intrare prohibuit eum pater illius dicen
Και μετα τινα καιρον, εν ταις ημεραις του θερισμου του σιτου επεσκεφθη ο Σαμψων την γυναικα αυτου, φερων εριφιον εξ αιγων και ειπε, Θελω εισελθει προς την γυναικα μου εις τον κοιτωνα. Αλλ' ο πατηρ αυτης δεν αφηκεν αυτον να εισελθη.

et audivi virum qui indutus erat lineis qui stabat super aquas fluminis cum levasset dexteram et sinistram suam in caelum et iurasset per viventem in aeternum quia in tempus temporum et dimidium temporis et cum conpleta fuerit dispersio manus populi sancti conplebuntur universa hae
Και ηκουσα τον ανδρα τον ενδεδυμενον λινα, οστις ητο επανωθεν των υδατων του ποταμου, οτε υψωσε την δεξιαν αυτου και την αριστεραν αυτου εις τον ουρανον και ωμοσεν εις τον ζωντα εις τον αιωνα, οτι θελει εισθαι εις καιρον, καιρους και ημισυ καιρου και οταν συντελεσθη ο διασκορπισμος της δυναμεως του αγιου λαου, παντα ταυτα θελουσιν εκπληρωθη.