A partir de tradutores profissionais, empresas, páginas da web e repositórios de traduções disponíveis gratuitamente
et vos polluistis illud in eo quod dicitis mensa domini contaminata est et quod superponitur contemptibile est cum igni qui illud devora
“bet jūs sutepate jas, sakydami: ‘viešpaties stalas yra suterštas ir ant jo padėta auka neverta pagarbos’.
iudaei quoque et magistratus centum quinquaginta viri et qui veniebant ad nos de gentibus quae in circuitu nostro sunt in mensa mea eran
be to, šimtas penkiasdešimt žydų ir viršininkų valgė prie mano stalo, neskaičiuojant svetimų tautų žmonių, kurie apsilankydavo pas mus.
et ad latus exterius quod ascendit ad ostium portae quae pergit ad aquilonem duae mensae et ad latus alterum ante vestibulum portae duae mensa
prie išorinės sienos, link šiaurės vartų, buvo du stalai ir kitoje pusėje, prie vartų prieangio, stovėjo du stalai.
altaris lignei trium cubitorum altitudo et longitudo eius duo cubitorum et anguli eius et longitudo eius et parietes eius lignei et locutus est ad me haec est mensa coram domin
medinis aukuras buvo trijų uolekčių aukščio, dviejų ilgio ir dviejų pločio. jo kampai, viršus ir sienos buvo padarytos iš medžio. vyras sakė man: “tai stalas, stovįs viešpaties akivaizdoje”.
dixitque adonibezec septuaginta reges amputatis manuum ac pedum summitatibus colligebant sub mensa mea ciborum reliquias sicut feci ita reddidit mihi deus adduxeruntque eum in hierusalem et ibi mortuus es
adoni bezekas tarė: “septyniasdešimt karalių su nukirstais rankų bei kojų nykščiais rinkdavo mano pastalėje trupinius. kaip aš dariau, taip ir dievas man atlygino”. jie nuvedė jį į jeruzalę, kur jis mirė.
holocausta quoque offerunt domino per singulos dies mane et vespere et thymiama iuxta legis praecepta confectum et proponuntur panes in mensa mundissima estque apud nos candelabrum aureum et lucernae eius ut accendantur semper ad vesperam nos quippe custodimus praecepta domini dei nostri quem vos reliquisti
jie kas rytą ir kas vakarą aukoja viešpačiui deginamąsias aukas ir smilko smilkalus, padeda padėtinę duoną ant auksinio stalo ir kas vakarą uždega lempas auksinėje žvakidėje. mes laikomės viešpaties, mūsų dievo, nurodymų, bet jūs jį palikote.