Вы искали: tanti baci (Латинский - Итальянский)

tanti auguri
tanti auguri in latino

da tanti ad uno
da uno a tanti

tanti auguri a te
tanti auguri a te, tanti auguri a te,

ad vocem tanti senis
qui venis

tanti cari auguri di buon compleanno
compleanno

haec domus tanti stati quanti tua
questa è la mia casa

me sustinebat in tanti malis memoria vestri
gli orgogliosi sono i loro eccessivi ammiratori

eia cives gelidique rivi grates deo rependntes tanti beneficii memoriam posteris commendatote
eia cives gelidique riviera deo free rependntes tanti beneficii memoriam posters commendatote

rana videt bovem et, invida tanti animalis mensurarum, cutem suam inflat
invidia di tanti animali

respondit autem ei petrus dic mihi si tanti agrum vendidistis at illa dixit etiam tant
pietro le chiese: «dimmi: avete venduto il campo a tal prezzo?». ed essa: «sì, a tanto»

ascendit simon petrus et traxit rete in terram plenum magnis piscibus centum quinquaginta tribus et cum tanti essent non est scissum ret
allora simon pietro salì nella barca e trasse a terra la rete piena di centocinquantatrè grossi pesci. e benché fossero tanti, la rete non si spezzò

caesar, rediens ex gallis victor, statuit poscere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senatu marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimittere et ad urbem redire. propter quam iniuriam ab arimino, ubi milites suos congregatos tenebat, adversus patriam cum exercitu venit. consules cum pompeio, senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugerunt et in graeciam traiecerunt. itaque caesar, in vacuam urbem ingressus, dictatorem se fecit; inde hispanias petiit, ubi exercitus validissimos et fortissimos cum tribus pompei legatis superavit. inde regressus, in graeciam transiit ut adversus pompeium et senatum dimicaret. primo proelio victus ac fugatus est; deinde in thessalia apud pharsalum, productis utrimque ingentibus copiis, dimicaverunt. cum pugnatum esset ingenti contentione, ad postremum pompeius victus est et castra eius direpta sunt. fugatus alexandriam petiit ut a rege aegypti, cui ipse tutor a senatu datus erat, propter iuvenilem eius aetatem, in hospitium acciperetur. qui, fortunam magis quam amicitiam secutus, caput eius obtruncavit et ad caesarem misit. quo conspecto, caesar lacrimas fudisse dicitur, tanti viri sortem miseratus.
i consoli verranno immediatamente in città