You searched for: kostrijet (Kroatiska - Esperanto)

uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igraèka.
parolas pri mi la sidantoj cxe la pordego, kaj la drinkantoj kantas pri mi.

nebesa oblaèim u tminu i kostrijet im dajem za pokrivaè!"
mi vestas la cxielon per mallumo, kaj sakajxon mi faras gxia kovrilo.

plaèite k'o djevica odjevena u kostrijet za zaruènikom svojim.
gxemu, kiel junulino, kiu metis sur sin sakajxon pro sia fiancxo.

tijelo sam golo u kostrijet zašio, zario sam èelo svoje u prašinu.
sakajxon mi kudris sur mian korpon, kaj en polvo mi kasxis mian kornon.

sve opet žene koje je njihovo srce poticalo zbog njihove vještine prele su kostrijet.
kaj cxiuj virinoj, kiuj havis deziron kaj kompetentecon, sxpinis kapran lanon.

okrenuo si moj plaè u igranje, skinuo kostrijet s mene i opasao me radošæu.
por ke mia animo kantu al vi kaj ne silentigxu. ho eternulo, mia dio, eterne mi vin gloros.

ninivljani povjerovaše bogu; oglasiše post i obukoše se u kostrijet, svi od najveæega do najmanjega.
la logxantoj de nineve ekkredis je dio, proklamis faston, kaj metis sur sin sakajxon, de la grandaj gxis la malgrandaj inter ili.

i razdere jakov svoje haljine, stavi pokornièku kostrijet oko bokova i dugo vremena oplakivaše svoga sina.
kaj jakob dissxiris siajn vestojn kaj metis sakajxon cxirkaux sian lumbon kaj funebris pri sia filo multe da tagoj.

i ja æu poslati dva svoja svjedoka da, obuèeni u kostrijet, prorokuju tisuæu dvjesta i šezdeset dana.
kaj mi donos komision al miaj du atestantoj, kaj ili profetos mil ducent sesdek tagojn, vestite per sakajxo.

dršæite, nehajnice, strepite, lakoumnice, svucite se, obnažite, oko bedara kostrijet opašite!
maltrankviligxu, ho senzorgaj; ektremu, ne pensantaj pri dangxero; senvestigu kaj nudigu vin kaj zonu la lumbojn.

gospod, jahve nad vojskama, pozivaše vas u dan onaj da plaèete i tugujete, da obrijete glave i pripašete kostrijet.
kaj en tiu tago la sinjoro, la eternulo cebaot, vokis, ke oni ploru kaj kriu, kaj detrancxu siajn harojn kaj surmetu sur sin sakajxon.

glas doprije do kralja ninivskoga: on ustade s prijestolja, skide plašt sa sebe, odjenu se u kostrijet i sjede u pepeo.
kiam tion auxdis la regxo de nineve, li levigxis de sia trono, demetis de si sian regxan veston, kovris sin per sakajxo, kaj sidigxis sur cindro.

zatim posla elijakima, upravitelja dvora, pisara Šebnu i sveæenièke starješine, odjevene u kostrijet, k proroku izaiji, sinu amosovu.
kaj li sendis eljakimon, la palacestron, kaj sxebnan, la skribiston, kaj la plejagxulojn el la pastroj, cxirkauxkovritajn per sakoj, al la profeto jesaja, filo de amoc.

i vidjeh: kad jaganjac otvori šesti peèat, potres velik nasta. i sunce pocrnje kao dlakava kostrijet, sav mjesec posta kao krv.
kaj mi rigardis, kiam li malfermis la sesan sigelon, kaj farigxis granda tertremo; kaj la suno farigxis nigra kiel sakajxo el haroj, kaj la tuta luno farigxis kiel sango;

david, podigavši oèi, vidje jahvina anðela kako stoji izmeðu zemlje i neba držeæi u ruci isukan maè koji je podigao na jeruzalem, i on pade nièice sa starješinama obuèenim u kostrijet.
david levis siajn okulojn, kaj ekvidis la angxelon de la eternulo, starantan inter la tero kaj la cxielo, kaj tenantan en sia mano eltiritan glavon, etenditan super jerusalem. tiam david kaj la plejagxuloj, kovritaj per sakajxoj, jxetis sin vizagxaltere.

rispa, ajina kæi, uze kostrijet i prostrije je za sebe na stijeni od poèetka jeèmene žetve sve dok nije kiša s neba pala na mrtva tijela, i tako nije dala nebeskim pticama da se spuštaju na njih danju ni poljskim zvijerima noæu.
tiam ricpa, filino de aja, prenis sakon, kaj etendis gxin super si cxe la roko, de la komenco de la rikolto gxis ekpluvis sur ilin el la cxielo; kaj sxi ne permesis, ke la birdoj de la cxielo ripozu sur ili tage, nek la kampaj bestoj nokte.

nato david reèe joabu i svoj vojsci koja je bila s njim: "razderite svoje haljine, obucite kostrijet i narièite za abnerom!" i kralj david poðe za nosilima.
kaj david diris al joab, kaj al la tuta popolo, kiu estis kun li:dissxiru viajn vestojn kaj zonu vin per sakoj, kaj funebru pro abner. kaj la regxo david sekvis la mortintportilon.

u svakoj je pokrajini, svuda gdje se doznala kraljeva rijeè i njegov proglas, meðu Židovima zavladala žalost: postili su, plakali i jadikovali. mnogima od njih kostrijet i pepeo posta ležaj.
kaj en cxiu lando, sur cxiu loko, kien venis la ordono de la regxo kaj lia dekreto, estis granda malgxojo cxe la judoj, fastado, plorado, kaj gxemado; kaj multaj kusxis en sakajxo kaj cindro.

"plaèi, hešbone, jer ar je opustošen, zapomažite kæeri rapske. opašite kostrijet, tužbalice povedite, obilazite s urezima. jer milkom mora u izgnanstvo sa sveæenicima i knezovima.
ploregu, ho hxesxbon, cxar aj estas ruinigita. kriu, ho filinoj de raba, zonu vin per sakajxo, ploru kaj vagadu inter la bariloj; cxar malkam iras en kaptitecon kune kun siaj pastroj kaj eminentuloj.