You searched for: gress (Norska - Litauiska)

gress
žolė

så de vokser op som iblandt gress, som piletrær ved bekkene.
jie žels kaip žolė prie vandens, kaip gluosniai prie tekančio upelio.

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
tebūna jie kaip stogo žolė, kuri, dar neužaugusi, nuvysta;

og for ditt fe vil jeg gi dig gress på dine marker, og du skal ete og bli mett.
jis duos tavo gyvuliams žolės laukuose; ir tu valgysi, ir pasisotinsi.

han lar gress gro for feet og urter til menneskets tjeneste, til å få brød frem av jorden.
tu išaugini žolę galvijams ir augalus, kad tarnautų žmogui, kad iš žemės jis maistą sau gautų

ennu står det friskt og grønt og blir ikke skåret; da visner det før alt annet gress.
dar žydėdamas ir nenuskintas, jis sudžiūsta pirma visų žolių.

insektbestandene er langt større i høyt gress og enda større i beiteland som ikke er blitt tungt gjødslet.
aukštoje žolėje gyvena daug daugiau vabzdžių, ypač tose pievose, kurios nėra gausiai tręšiamos.

skriker vel et villesel midt i det grønne gress? eller brøler en okse foran sitt fôr?
ar žvengia laukinis asilas, turėdamas žolės? ar baubia jautis prie savo pašaro?

i kort gress kan fugleforeldrene ganske enkelt ikke finne nok insekter til at ungene kan overleve de avgjørende første dagene.
Žemoje žolėje paukščiai tiesiog negali rasti pakankamai vabzdžių savo jaunikliams tomis lemtingomis pirmosiomis dienomis.

for alt kjød er som gress, og all dets herlighet som blomst på gress: gresset visnet, og blomsten på det falt av,
mat “kiekvienas kūnas­tartum žolynas, ir visa žmogaus garbė tarsi žolyno žiedas. Žolynas sudžiūsta, ir jo žiedas nubyra,

som regnet risle min lære, som duggen dryppe mitt ord, som regnskur på grønne spirer, som byger på urter og gress!
mano pamokymai kris kaip lietus, mano žodžiai kaip rasa, kaip lietaus srovės ant žolės ir kaip lašai ant želmenų.

jesus sa: la folket sette sig ned! det var meget gress på stedet, og mennene satte sig da ned, omkring fem tusen i tallet.
jėzus tarė: “susodinkite žmones!” toje vietoje buvo daug žolės. taigi jie susėdo, iš viso kokie penki tūkstančiai vyrų.

se på behemot*, som jeg har skapt like så vel som dig; den eter gress som en okse. / {* flodhesten.}
pasipuošk garbe ir kilnumu, apsisiausk šlove ir spindesiu.

akab sa da til obadja: dra gjennem landet til alle kilder og bekker! kanskje vi finner gress, så vi kan holde liv i hester og mulesler og slipper å slakte noget av buskapen.
ahabas tarė rūmų valdytojui abdijui: “eikime per kraštą ir apžiūrėkime vandens šaltinius ir upelius: gal rasime žolės žirgams ir mulams, kad neprarastume visų gyvulių”.

hør! det er en som sier: rop! og en annen svarer: hvad skal jeg rope? - alt kjød er gress, og all dets herlighet som markens blomst.
balsas tarė: “Šauk!” aš klausiau: “ką šaukti?”­“kiekvienas kūnas yra žolė, visas jo grožis yra lyg lauko gėlės žiedas.