You searched for: abraham (Norska - Wolof)

den ed han svor abraham, vår far,
di ngiñ, li mu giñaloon sunu maam ibraayma naan,

så blir da de som har tro, velsignet med den troende abraham.
kon ñi gëm, yàlla dina leen barkeel, sukkandikoo ko ci seen ngëm, ni mu defal ibraayma, boroom ngëm.

likesom abraham trodde gud, og det blev regnet ham til rettferdighet.
xool-leen ci ibraayma; mbind mi wax na ne:«ibraayma gëm na yàlla,te yàlla jàppe ngëmam ni njub.»

hvad skal vi da si at vår far abraham har opnådd efter kjødet?
sunu maam ibraayma, mi nu soqikoo; nu mbiram tëdde?

jødene sa da til ham: du er ennu ikke femti år og har sett abraham?
yawut ya ne ko: «amaguloo juróom-fukki at, ba noppi naan gis nga ibraayma?»

men abraham sier til ham: de har moses og profetene; la dem høre dem!
ibraayma ne ko: “say doomu baay, ñu ngeek yoonu musaa ak téerey yonent yi. nañu leen déggal.”

- således som han talte til våre fedre - mot abraham og hans ætt til evig tid.
ni mu ko dige woon sunuy maam,jëmale ko ci ibraayma ak askanam ba fàww.»

abraham fikk sønnen isak; isak fikk sønnen jakob; jakob fikk juda og hans brødre;
ibraayma moo jur isaaxa; isaaxa jur yanqóoba; yanqóoba jur yuda ak i doomi baayam;

for blev abraham rettferdiggjort av gjerninger, da har han noget å rose sig av. men det har han ikke for gud;
bu fekkoonte ne ibraayma, ci kaw i jëfam la ko yàlla àttee ni ku jub, kon am na lu mu ci man a damoo. waaye demewul noonu ci kanam yàlla.

for får en arven ved lov, da får en den ikke lenger ved løfte; men gud har gitt abraham den ved løfte.
ndaxte xéewal, yi yàllay dige, bu ñu doon jóge ci yoon wi, kon ajootuñu ci dige bi, fekk ci kaw dige la ko yàlla maye ibraayma.

der skal være gråt og tenners gnidsel når i får se abraham og isak og jakob og alle profetene i guds rike, men eder selv kastet utenfor.
foofa dingeen jooy, di yéyu, bu ngeen gisee seeni maam ibraayma, isaaxa, yanqóoba ak yonent yépp ci nguuru yàlla, te ñu dàq leen ca biti.

du er da vel ikke større enn vår far abraham, som døde? og profetene døde; hvem gjør du dig selv til?
sunu baay ibraayma faatu na; mbaa du dangaa defe ne, yaa ko gën a màgg? yonent yi itam faatu nañu. waaw, loo teg sa bopp?»

og da skriften forutså at det er ved tro gud rettferdiggjør hedningene, forkynte den abraham forut det evangelium: i dig skal alle folk velsignes.
mbind mi tëral na lu jiitu ne, yàlla dina àtte jub ñi dul yawut ci kaw ngëm. kon looloo tax mu yégal ibraayma lu jiitu xebaar bu baax bi ne ko: «xeeti àddina yépp dinañu barkeel ci yaw.»

og tro ikke at i kan si ved eder selv: vi har abraham til far! for jeg sier eder at gud kan opvekke abraham barn av disse stener.
te buleen wax ci seen xel naan: “nun daal doomi ibraayma lanu,” ndaxte maa ngi leen koy wax, yàlla man na sàkkal ibraayma ay doom ci doj yii.

de svarte ham: vår far er abraham! jesus sier til dem: var i abrahams barn, da gjorde i abrahams gjerninger;
Ñu tontu ko ne: «ibraayma mooy sunu baay.» yeesu ne leen: «bu ngeen dee waa kër ibraayma, dingeen jëfe ni moom.

for denne melkisedek, konge i salem, den høieste guds prest, han som gikk abraham i møte da han vendte tilbake fra sin seier over kongene, og som velsignet ham,
melkisedeg moomu doon buuru salem, moo nekkoon saraxalekat ca yàlla aji kawe ji. gannaaw ba ibraayma dàqee buur ya, ba dellusi, melkisedeg gatandu woon na ko, di ko barkeel.

bær derfor frukter som er omvendelsen verdige, og gi eder ikke til å si ved eder selv: vi har abraham til far! for jeg sier eder at gud kan opvekke abraham barn av disse stener.
jëfeleen nag ni ñu tuub seeni bàkkaar, te bañ a nax seen bopp naan: “nun daal doomi ibraayma lanu,” ndaxte maa ngi leen koy wax, yàlla man na defal ibraayma ay doom ci doj yii.

han svarte: brødre og fedre! hør på mig: herlighetens gud åpenbarte sig for vår far abraham mens han var i mesopotamia, før han hadde bosatt sig i karan,
ecen tontu ko: «yéen samay bokk ak samay baay, dégluleen! yàlla, miy boroom ndam, feeñu woon na sunu maam ibraayma, bi mu nekkee réewu mesopotami, te dëkkagul woon karan.

nu blev løftene gitt abraham og hans ætt; han sier ikke: og dine ætlinger, som om mange, men som om én: og din ætt, og dette er kristus.
léegi nag yàlla am na lu mu dig ibraayma ak askanam. mbind mi waxul: «ak i sëtam,» mu mel ni ñu bare, waaye kenn la wax: «ak sa askan,» maanaam kirist.

abrahams og isaks og jakobs gud, våre fedres gud, har herliggjort sin tjener jesus, ham som i forrådte og fornektet for pilatus da han dømte at han skulde løslates;
yàllay ibraayma ak isaaxa ak yanqóoba, di yàllay sunuy maam, màggal na ndawam yeesu; yéena xàcceek moom, ba jébbal ko pilaat, fekk naroon na koo bàyyi.