You searched for: ano bayan ang daming pangalan (Tagalog - Cebuano)

ang daming
ang daming

ang daming module
ang daming module

ang daming tito ko.
damol pa man putay mo

ang daming tanong ah
mangkay

ang daming gawain nakakasura
sobrang daming gawain naman

ano bayan! or ano bato!
unsa mani uy!

sobrang ganda mo talaga tin ano bayan
nakuha nimo ang imong dakong

ang daming iniisip huna nasaktan ko ang sarili ko
daghan koh huna hunq gipasakitan nako akong kaugalingon

iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, oh panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.
hinumdumi kini, nga ang kaaway nagpakaulaw, oh jehova, ug nga ang buangbuang nga katawohan nagpasipala sa imong ngalan.

at pinagpala ng bayan ang lahat na lalake na nagsihandog na kusa na magsisitahan sa jerusalem.
ug ang katawohan nanalangin sa tanang mga tawo nga nanaghatag sa ilang kaugalingon sa kinabubut-on sa pagpuyo sa jerusalem.

at mula sa jacob ay magkakaroon ng isang may kapangyarihan, at gigibain niya sa bayan ang nalalabi.
ug gikan kang jacob adunay usa nga makagagahum, ug magalaglag sa nanghibilin gikan sa lungsod.

ang ephraim, nakikisalamuha sa mga bayan; ang ephraim ay isang tinapay na hindi binalik.
si ephraim, siya nakig-ipon sa iyang kaugalingon sa mga katawohan nga diwatahan; ang ephraim maoy usa ka sopas nga wala mabali.

kaya't nangyari, nang malipol at mamatay sa gitna ng bayan ang lahat ng lalaking mangdidigma.
busa nahitabo nga, sa pagkahurot ug sa pagkamatay sa tanan nga mga tawo sa panggubatan sa taliwala sa katawohan,

at nang marinig ni zebul na puno ng bayan ang mga salita ni gaal na anak ni ebed, ay nagalab ang kaniyang galit.
ug sa diha nga si zebul ang punoan sa ciudad nakadungog sa mga pulong ni gaal anak nga lalake ni ebed, ang iyang kasuko misilaub.

at kanilang ituturo sa aking bayan ang pagkakaiba ng banal at ng karaniwan, at ipakikilala nila sa kanila ang marumi at malinis.
ug tudloan nila ang akong katawohan sa kalainan sa balaan ug sa nahugawan, ug ipaila kanila ang kalainan sa mahugaw ug sa malinis.

ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
ang mga anciano namiya sa pultahan, ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.

at ang bayan, ang mga lalake ng israel, ay nagpakatapang, at humanay uli sa pakikibaka sa dakong kanilang hinanayan nang unang araw.
ug ang katawohan, ang mga tawo sa israel, nanagpadasig sa ilang kaugalingon, ug gihimo ang pag-away sa pag-usab nga nagtalay sa dapit diin sila magtalay sa nahauna nga adlaw.

ang ingay ng kagulo na mula sa bayan, ang tinig na mula sa templo, ang tinig ng panginoon na naggagawad ng kagantihan sa kaniyang mga kaaway.
ang tingog sa kagubot gikan sa ciudad, ang tingog nga gikan sa templo, ang tingog ni jehova nga nagahatag ug balus sa iyang mga kaaway.

magbibigay kayo ng tatlong bayan sa dako roon ng jordan, at tatlong bayan ang ibibigay ninyo sa lupain ng canaan; siyang magiging mga bayang ampunan.
kamo magahatag ug tolo ka lungsod sa unahan sa jordan, ug tolo ka lungod ang igahatag ninyo didto sa yuta sa canaan; kini mamahimong mga kalungsoran nga dalangpanan.