Şunu aradınız:: kaster (Danca - Esperanto)

kaster terningen
Ĵeti ĵetkubon

de lægger sig ned og føder og kaster kuldet,
la dezerton mi faris gxia domo, kaj stepon gxia logxejo;

når du dog hader tugt og kaster mine ord bag din ryg?
dum vi malamas moralinstruon kaj jxetas miajn vortojn malantauxen de vi?

kaster al eders sørg på ham, thi han har omsorg for eder.
surjxetante sur lin cxian vian zorgon, cxar li zorgas pri vi.

ej springer deres tyr forgæves, koen kælver, den kaster ikke;
ilia bovo naskigas kaj ne estas forpusxata; ilia bovino gravedigxas kaj ne abortas.

han ryster som ranken sin brue af og kaster som olietræet sin blomst.
lia nematura bero estos desxirita, kiel cxe vinbertrunko; kaj lia floro defalos, kiel cxe olivarbo.

kaster altså ikke eders frimodighed bort, hvilken jo har stor belønning;
tial ne forjxetu vian kuragxon, kiu havas rekompencon grandan.

moab min vaskeskål, på edom kaster jeg min sko, over filisterland jubler jeg."
cxu ne vi, ho dio, forlasis nin? vi ne eliras, ho dio, kun niaj militistaroj.

jeg kaster israeliternes lig hen for deres afgudsbilleder og strør eders ben rundt om eders altre.
kaj mi faligos la kadavrojn de la izraelidoj antaux iliaj idoloj, kaj mi disjxetos viajn ostojn cxirkaux viaj altaroj.

er end dine købmænd flere end himlens stjerner - græshoppen kaster sin vingeskal og flyver!
vi havas pli da komercistoj, ol la steloj de la cxielo; sed ili diskuros kiel akridoj kaj forflugos.

og kaster den unyttige tjener ud i mørket udenfor; der skal der være gråd og tænders gnidsel.
kaj eljxetu la senutilan serviston en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

de løfter røsten over dig, klager bittert; på hovedet kaster de jord og vælter sig i støvet,
kaj ili lauxte krios pri vi, kaj ploros maldolcxe kaj metos polvon sur siajn kapojn kaj rulos sin en cindro;

med kasteskovl kaster jeg dem i landets porte, mit folk gør jeg barnløst og til intet; de vendte ej om.
mi dissxutis ilin per sxutilo tra la pordegojn de la lando, mi seninfanigis kaj pereigis mian popolon; kaj tamen ili ne returnis sin de sia vojo.

men medens de vandrer, kaster jeg nettet over dem, bringer dem ned som himlens fugle og revser dem for deres ondskab.
kiam ili iros, mi jxetos sur ilin mian reton; kiel birdojn de la cxielo mi tiros ilin malsupren; mi ilin punos, kiel estis predikate en iliaj kunvenoj.

de trænger ikke hverandre, hver følger sin egen sti. trods våbenmagt styrter de frem uden at lade sig standse, de kaster sig over byen,
unu alian ne pusxas, cxiu iras en sia vico; sur la glavojn ili sin jxetas, sed restas sendifektaj.

nu vel! boaz, hvis piger du var sammen med, er vor slægtning; se, han kaster i nat byg på tærskepladsen;
vidu nun, nia parenco boaz, kun kies junulinoj vi kunigxis, ventumas hordeon dum cxi tiu nokto en la drasxejo;

zions datters Ældste sidder på jorden i tavshed; på hovedet kaster de støv, de er klædt i sæk; jerusalems jomfruer sænker mod jord deres hoved.
silente sidas sur la tero la plejagxuloj de la filino de cion; polvon ili metis sur sian kapon, zonis sin per sakajxo; al la tero klinis sian kapon la virgulinoj de jerusalem.

& kast
Ĵeti