Şunu aradınız:: indignon (Esperanto - Litvanca)

kiu scias la forton de via kolero, vian timindecon kaj vian indignon?
kas tavo rūstybės jėgą supranta ir bijo tavojo pykčio?

mi plauxdos per miaj manoj, kaj mi kontentigos mian indignon; mi, la eternulo, tion diris.
aš rankomis suplosiu ir patenkinsiu savo rūstybę. aš, viešpats, tai pasakiau”.

sed al tiuj, kiuj estas malpacemaj kaj ne obeas al la vero, sed obeas al maljusteco, koleron kaj indignon,
o išpuikėliams, kurie nepaklūsta tiesai, bet yra pasidavę neteisumui,­pykčiu ir rūstybe.

cxar jen la eternulo venos en fajro, kaj lia cxaro estos kiel ventego, por elversxi en ardo sian koleron kaj en flama fajro sian indignon.
viešpats ateis su ugnimi, jo vežimai kaip viesulas, kad išlietų savo rūstybę ir įtūžį, nubaustų ugnies liepsnomis.

kaj mi elversxos sur vin mian indignon, mi blovos sur vin la fajron de mia kolero, kaj mi transdonos vin en la manojn de homoj furiozaj, lertaj ekstermistoj.
aš išliesiu ant tavęs savo rūstybę, tu pajusi mano keršto liepsnas. atiduosiu tave į žiaurių ir įgudusių žudyti žmonių rankas.

nun mi baldaux elversxos mian indignon sur vin, mi plene kontentigos mian koleron sur vi, mi jugxos vin laux via konduto, kaj mi metos sur vin cxiujn viajn abomenindajxojn.
tuojau išliesiu savo rūstybę ant tavęs, teisiu tave pagal tavo kelius ir bausiu už visas tavo bjaurystes.

cxar jen kian zorgemon tiu sama malgxojo laux dio elfaris en vi, plue kian senkulpigon, plue kian indignon, plue kian timon, plue kian sopiron, plue kian fervoron, plue kian vengxon! en cxio vi elmontris vin puraj pri la afero.
ir štai kaip tik tas dieviškas nuliūdimas pagimdė jumyse tokį susirūpinimą, tokį teisinimąsi, apmaudą, baimę, tokį stiprų troškimą, uolumą, tokį atpildą! jūs visais atžvilgiais pasirodėte švarūs šiame reikale.