Şunu aradınız:: naglakaw (Kebuano - Tagalogca)

naglakaw
lakad lakad lang tayo langga kasi di ako marunong lumangoy

kong ako naglakaw sa kabakakan, ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

ug ang tanang tawo nakakita kaniya nga naglakaw na ug nagdayeg sa dios.
at nakita ng buong bayang siya'y lumalakad, at nagpupuri sa dios:

ug si henoch naglakaw uban sa dios, ug nawala siya, kay gikuha siya sa dios.
at lumakad si enoc na kasama ng dios: at di siya nasumpungan, sapagka't kinuha ng dios.

ug sa sunod nga adlaw, sa naglakaw sila gikan sa betania, si jesus gigutom.
at sa kinabukasan, pagkaalis nila sa betania, ay nagutom siya.

kay ang imong mahigugmaongkalolot anaa sa atubangan sa akong mga mata; ug sa imong kamatuoran naglakaw ako.
sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay nasa harap ng aking mga mata: at ako'y lumakad sa iyong katotohanan.

tapus niini, sa lain nga dagway siya mitungha sa duha kanila samtang naglakaw sila sa dalan paingon sa balangay.
at pagkatapos ng mga bagay na ito ay napakita siya sa ibang anyo sa dalawa sa kanila, nang sila'y nangaglalakad na patungo sa bukid.

apan sa ilang pagkakita kaniya nga naglakaw ibabw sa tubig, ilang gidahum nga siya abat, ug sila naniyagit;
datapuwa't sila, nang makita nilang siya'y lumalakad sa ibabaw ng dagat, ay inakala nilang siya'y isang multo, at nangagsisigaw;

"tungod niini, sa naglakaw ako padulong sa damasco dinala ang pagbuot ug sugo gikan sa mga sacerdote nga punoan,
hinggil dito sa paglalakbay kong patungo sa damasco na taglay ang kapamahalaan at bilin ng mga pangulong saserdote,

ug sa nakagaud na silag mga lima o unom ka kilometro, nakita nila si jesus nga naglakaw ibabaw sa tubig ug nagkahiduol sa sakayan. ug sila nangalisang,
nang sila nga'y mangakagaod na ng may dalawangpu't lima o tatlongpung estadio, ay kanilang nakita si jesus na lumalakad sa ibabaw ng dagat, at lumalapit sa daong: at sila'y nangahintakutan.

ang katawohan nga naglakaw sa kangitngitan nakakita ug usa ka dakung kahayag: sila nga nagpuyo sa yuta sa landong sa kamatayon, misidlak sa ibabaw nila ang kahayag.
ang bayan na lumalakad sa kadiliman ay nakakita ng dakilang liwanag: silang nagsisitahan sa lupain ng lilim ng kamatayan, sa kanila sumilang ang liwanag.

ug miabut sila pag-usab sa jerusalem. ug sa naglakaw si jesus sulod sa templo, miduol kaniya ang mga sacerdote nga punoan ug ang mga escriba ug ang mga anciano
at sila'y nagsiparoong muli sa jerusalem: at samantalang lumalakad siya sa templo, ay nagsilapit sa kaniya ang mga pangulong saserdote, at ang mga eskriba, at ang matatanda;

hukmi ako, oh jehova, kay naglakaw ako sa akong pagkahingpit-sa-kasingkasing: ako misalig usab kang jehova sa walay pagduhaduha,
iyong hatulan ako oh panginoon, sapagka't ako'y lumakad sa aking pagtatapat: ako naman ay tumiwala sa panginoon, na walang bulay-bulay.

nga naglakaw sa akong kabalaoran, ug nagtuman sa akong mga tulomanon, sa minatuoray nga pagbuhat; siya matarung, siya sa pagkamatuod mabuhi, nagaingon ang ginoong jehova.
lumakad ng ayon sa aking mga palatuntunan, at nagingat ng aking mga kahatulan upang gawing may katotohanan; siya'y ganap, siya'y walang pagsalang mabubuhay, sabi ng panginoong dios.

niadtong panahona, si jesus naglakaw agi sa kaumahan sa adlaw nga igpapahulay; ug ang iyang mga tinun-an gipanggutom, ug sila misugod sa pagpangutlog mga uhay ug nangaon.
nang panahong yaon ay naglalakad si jesus nang araw ng sabbath sa mga bukiran ng trigo; at nangagutom ang kaniyang mga alagad at nangagpasimulang magsikitil ng mga uhay at magsikain.

kay ako wala makapuyo, sa usa ka balay sukad sa adlaw nga gidala ko ang mga anak sa israel gikan sa egipto, bisan hangtud niining adlawa, apan naglakaw sa sulod sa usa ka balong-balong ug sa usa ka tabernaculo.
sapagka't hindi ako tumahan sa isang bahay mula sa araw na aking iahon ang mga anak ni israel mula sa egipto, hanggang sa araw na ito, kundi ako'y lumakad sa tolda at sa tabernakulo.

sa takdol nga bulan, usa ka katahum makita, sa atubangan sa suba nga puno sa kangitngit, sa iyang mga mata mailhan, mga pulong sa gubat. atubangan sa suba iyang giatubang, gilibotan sa mga alitaptap, samtang ang kangitngit migakos, daw bituon nga nagkidlap-kidlap, sa lawom nga tubig siya nagsulti. anam-anam nga naglakaw padulong sa kahiladman, samtang nagwagtang sa kasakit nga naghambin, nangita ug kalinaw sa tubig nga ngitngit, ang kahilom nga naghari daw naghimo.
sa kabilugan ng buwan, isang dilag ang masisilayan, sa harap ng ilog na puno ng kadiliman, sa kanyang mata malalaman, mga salitang nag digmaan. sa harap ng ilog siyay nakaraharap, napapalibutan ng mga alitaptap, habang ang dilim ay yumayakap, tila siyay isang bituin na kumikislap, sa malalim na tubig siya’y nakikipag usap. unti unting naglalakad patungo sa malalim, habang tinatanggal ang sakit na kinikimkim, naghahanap ng kapayapaan sa tubig na madilim, katahimikan ang namayani tila nagpapa