Şunu aradınız:: parvam armillarum (Latince - İtalyanca)

parvam armillarum
armillarum

parvam
poco

cum parvam
con piccole cose

armillarum plenae
armillarum

parvam armillarum arcam multasque margaritas matrona habet
la signora dell'arca del e delle tante perle ha un piccolo armillare

umbra parvam casam
l'ombra di una casetta;

apud agricolae parvam casam
vicino alla casetta del contadino

incolae insulam parvam relinquunt
gli a dell'isola lasciano la vasca

armillarum copia in arca dominae est
fornitura di armillarum al petto

puer parvam puellam pulsat? fu!
italiano

magna procella nautam ad parvam insulae impellit
e sollecita il marinaio al piccolo dell'isola, una grande tempesta di

in dominae arca magna copia catellarum, fibularum et armillarum est
the lady big box store con catene, spille e braccialetti con

adventatis semper libenter ad casam nostram parvam et miseram certe, sed nitidam.
alcuni grammaticale analisi

rerum scriptores narrat parvam manum romanorum militum, quod exercitus romanus gallorum iter impedire non potuerat, romam petivisse et in arcem confugisse
gli storici narrano che un piccolo gruppo di soldati romani, poiché l'esercito romano non aveva potuto impedire la marcia dei galli, si recò a roma e si rifugiò nella cittadella

magna cum prudentia formica respondébat: «dearum epulae sane iucundae sunt, si (“se”) invitaris; tu (“tu”) certe aras frequentas, sed semper a sacerdotibus (“dalle sacerdotesse”) abigèris. non solum in capite (“sulla testa”) reginarum sedes, sed etiam in immunda spurcitia. non labòras neque certe socordia tua divitias congéris; uvas enim in mensis attingis, sed brumà saevà vita tua magna cum ignominia finitur: nam neque miram villam neque parvam casam habes. formicae autem
magna cum prudentia formica respondébat: «dearum epulae sane iucundae sunt, si (“se”) invitaris; tu (“tu”) certe aras frequentas, sed semper a sacerdotibus (“dalle sacerdotesse”) abigèris. non solum in capite (“sulla testa”) reginarum sedes, sed etiam in immunda spurcitia. non labòras neque certe socordia tua divitias congéris; uvas enim in mensis attingis, sed brumà saevà vita tua magna cum ignominia finitur: nam neque miram villam neque parvam casam habes. formicae autem magna diligentia micarum copiam congèrunt, casam promiscuam tamquam (“come”) villam rusticam cum concordia habitant et vitam iucundam atque beatam semper gerunt». ut (“come”) fabella indicat, insolentia atque superbia semper puniuntur,