Şunu aradınız:: omnis potestas a deo (Latince - Yunanca)

non est potestas nisi a deo
Δεν υπάρχει δύναμη

omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit non est enim potestas nisi a deo quae autem sunt a deo ordinatae sun
Πασα ψυχη ας υποτασσηται εις τας ανωτερας εξουσιας. Διοτι δεν υπαρχει εξουσια ειμη απο Θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του Θεου ειναι τεταγμεναι.

et accedens iesus locutus est eis dicens data est mihi omnis potestas in caelo et in terr
Και προσελθων ο Ιησους, ελαλησε προς αυτους, λεγων Εδοθη εις εμε πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης.

fuit homo missus a deo cui nomen erat iohanne
Υπηρξεν ανθρωπος απεσταλμενος παρα Θεου, ονομαζομενος Ιωαννης

nisi esset hic a deo non poterat facere quicqua
Εαν ουτος δεν ητο παρα Θεου, δεν ηδυνατο να καμη ουδεν.

quia custodivi vias domini et non egi impie a deo me
Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.

iustum adiutorium meum a deo qui salvos facit rectos cord
Ο Θεος ειναι κριτης δικαιος και Θεος οργιζομενος καθ' εκαστην ημεραν.

hic accipiet benedictionem a domino et misericordiam a deo salvatore su
Ητοιμασας εμπροσθεν μου τραπεζαν απεναντι των εχθρων μου ηλειψας εν ελαιω την κεφαλην μου το ποτηριον μου υπερχειλιζει.

gratia vobis et pax a deo patre nostro et domino iesu christ
χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.

ipse enim pater amat vos quia vos me amastis et credidistis quia ego a deo exiv
διοτι αυτος ο Πατηρ σας αγαπα, επειδη σεις ηγαπησατε εμε και επιστευσατε οτι εγω παρα του Θεου εξηλθον.

et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a deo sto iudicio subiectu
Και τωρα παρισταμαι κρινομενος δια την ελπιδα της επαγγελιας της γενομενης υπο του Θεου προς τους πατερας ημων,

nunc scimus quia scis omnia et non opus est tibi ut quis te interroget in hoc credimus quia a deo exist
Τωρα γνωριζομεν οτι εξευρεις παντα και δεν εχεις χρειαν να σε ερωτα τις. Εκ τουτου πιστευομεν οτι απο Θεου εξηλθες.

sit nobiscum gratia misericordia pax a deo patre et a christo iesu filio patris in veritate et caritat
ειη μεθ' υμων χαρις, ελεος, ειρηνη παρα Θεου Πατρος και παρα Κυριου Ιησου Χριστου του Υιου του Πατρος, εν αληθεια και αγαπη.

populus meus in ligno suo interrogavit et baculus eius adnuntiavit ei spiritus enim fornicationum decepit eos et fornicati sunt a deo su
Ο λαος μου ερωτα τα ξυλα αυτου, και η ραβδος αυτου αποκρινεται προς αυτον διοτι το πνευμα της πορνειας επλανησεν αυτους και επορνευσαν εκκλινοντες απο του Θεου αυτων.

sed sicut probati sumus a deo ut crederetur nobis evangelium ita loquimur non quasi hominibus placentes sed deo qui probat corda nostr
αλλα καθως εδοκιμασθημεν υπο του Θεου δια να εμπιστευθωμεν το ευαγγελιον, ουτω λαλουμεν, ουχι ως αρεσκοντες εις ανθρωπους, αλλ' εις τον Θεον τον δοκιμαζοντα τας καρδιας ημων.

et cum dixerint ad vos quaerite a pythonibus et a divinis qui stridunt in incantationibus suis numquid non populus a deo suo requirit pro vivis a mortui
Και οταν σας ειπωσιν, Ερωτησατε τους εχοντας πνευμα μαντειας και τους νεκρομαντεις, τους μορμυριζοντας και ψιθυριζοντας, αποκριθητε, Ο λαος δεν θελει ερωτησει τον Θεον αυτου; θελει προστρεξει εις τους νεκρους περι των ζωντων;

viri israhelitae audite verba haec iesum nazarenum virum adprobatum a deo in vobis virtutibus et prodigiis et signis quae fecit per illum deus in medio vestri sicut vos sciti
Ανδρες Ισραηλιται, ακουσατε τους λογους τουτους τον Ιησουν τον Ναζωραιον, ανδρα αποδεδειγμενον προς εσας απο του Θεου δια θαυματων και τεραστιων και σημειων, τα οποια ο Θεος εκαμε δι' αυτου εν μεσω υμων, καθως και σεις εξευρετε,

factum est ergo cum audissent omnes inimici nostri ut timerent universae gentes quae erant in circuitu nostro et conciderent intra semet ipsos et scirent quod a deo factum esset opus ho
Και οτε ηκουσαν παντες οι εχθροι ημων, τοτε εφοβηθησαν παντα τα εθνη τα περιξ ημων, και εταπεινωθησαν σφοδρα εις τους οφθαλμους εαυτων διοτι εγνωρισαν οτι παρα του Θεου ημων εγεινε το εργον τουτο.

qui vicerit faciam illum columnam in templo dei mei et foras non egredietur amplius et scribam super eum nomen dei mei et nomen civitatis dei mei novae hierusalem quae descendit de caelo a deo meo et nomen meum novu
Οστις νικα, θελω καμει αυτον στυλον εν τω ναω του Θεου μου, και δεν θελει εξελθει πλεον εξω, και θελω γραψει επ' αυτον το ονομα του Θεου μου και το ονομα της πολεως του Θεου μου, της νεας Ιερουσαλημ, ητις καταβαινει εκ του ουρανου απο του Θεου μου, και το ονομα μου το νεον.