Şunu aradınız:: honatana (Maori - Latince)

ta pirika, ko hamua; ta hemaia, ko honatana
belgae sammua semaiae ionatha

ko eriahapa haaraponi, no nga tama a iahene; ko honatana
eliaba de salboni filii iasen ionatha

ko nga tama a haheme kitoni, ko honatana tama a hake harari
ahiam filius sachar ararite

ko te tama a honatana, ko meripaara: whanau ake ta meripaara, ko mika
filius autem ionathan meribbaal et meribbaal genuit mich

whanau ake ta ioiara, ko honatana; whanau ake ta honatana, ko tarua
et ioiada genuit ionathan et ionathan genuit ieddo

na ko nga tama a honatana; ko perete, ko tata. ko nga tama enei a ierameere
porro ionathan genuit phaleth et ziza isti fuerunt filii hieramehe

i tana whakataranga i a iharira, na patua ana ia e honatana tama a himei tuakana o rawiri
blasphemavit israhel percussit autem eum ionathan filius sammaa fratris davi

na ka mea a haora, maka te rota mo maua ko taku tama, ko honatana. na ka mau ko honatana
et ait saul mittite sortem inter me et inter ionathan filium meum et captus est ionatha

ano ra ko honatana, nana, me haere atu taua ki nga tangata ra, me whakaputa atu hoki ki a ratou
et ait ionathan ecce nos transimus ad viros istos cumque apparuerimus ei

na i te ata ka haere a honatana ki te parae i te wa i whakaritea ki a rawiri, raua ko tetahi tamaiti nohinohi
cumque inluxisset mane venit ionathan in agrum iuxta placitum david et puer parvulus cum e

ano te hinganga o nga marohirohi i waenganui o te tatauranga! e honatana, i werohia na i runga i ou wahi teitei
quomodo ceciderunt fortes in proelio ionathan in excelsis tuis occisus es

otiia kihai tetahi mea i mohiotia e taua tamaiti; engari a honatana raua ko rawiri, i mohio raua ki tona tikanga
et quid ageretur penitus ignorabat tantummodo enim ionathan et david rem noveran

ko honatana anake tama a atahere raua ko tahatia tama a tikiwa i tu atu ki tenei mea; a ko o raua hoa ko mehurama raua ko hapetai riwaiti
igitur ionathan filius asahel et iaazia filius thecuae steterunt super hoc et mesollam et sebethai levites adiuverunt eo

na i kepa o pineamine a haora raua ko tana tama, ko honatana, me te hunga hoki i piri ki a raua: i mikimaha ano nga pirihitini e noho ana
et saul et ionathan filius eius populusque qui inventus fuerat cum eis erat in gabaa beniamin porro philisthim consederant in machma

he toto tena no te hunga i tu, he ngako tena no nga marohirohi, kahore he whakahokinga mai o te kopere a honatana, kihai ano te hoari a haora i hoki kau mai
a sanguine interfectorum ab adipe fortium sagitta ionathan numquam rediit retrorsum et gladius saul non est reversus inani

a i mea a honatana kia oati ano a rawiri; he aroha hoki nona ki a ia: i aroha hoki ia ki a ia, me te mea ko te aroha ki tona wairua ake
et addidit ionathan deierare david eo quod diligeret illum sicut animam enim suam ita diligebat eu

i huia ano e honatana tona koroka i runga i a ia, a hoatu ana ki a rawiri, me ona kakahu, tae noa ki tana hoari, me tana kopere, me tona whitiki
nam expoliavit se ionathan tunicam qua erat vestitus et dedit eam david et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et arcum suum et usque ad balteu

heoi i te ra o te pakanga kahore i kitea he hoari, he tao i roto i te ringa o tetahi o nga tangata a haora raua ko honatana: otiia i kitea ano ki a haora raua ko tana tama, ko honatana
cumque venisset dies proelii non est inventus ensis et lancea in manu totius populi qui erat cum saul et cum ionathan excepto saul et ionathan filio eiu

na i tetahi o aua ra ka mea a honatana, tama a haora, ki te taitama e mau ana i ana patu, haere mai, taua ka whiti atu ki nga hoia pupuri a nga pirihitini i tawahi ra. otiia kihai i korerotia e ia ki tona papa
et accidit quadam die ut diceret ionathan filius saul ad adulescentem armigerum suum veni et transeamus ad stationem philisthim quae est trans locum illum patri autem suo hoc ipsum non indicavi

na i te aonga ake, ara i te rua o nga ra o te marama, e takoto kau ana ano to rawiri wahi. na ka mea a haora ki tana tama, ki a honatana, na te aha te tama a hehe te haere mai ai ki te kai inanahi, inaianei
cumque inluxisset dies secunda post kalendas rursum vacuus apparuit locus david dixitque saul ad ionathan filium suum cur non venit filius isai nec heri nec hodie ad vescendu