Şunu aradınız:: taratara (Maori - Norveççe)

i kakahu hoki ahau i te kakahu taratara moku, a i waiho hei whakatauki ma ratou
og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

e whakakakahu ana ahau i nga rangi ki te mangu, uhia iho te taratara hei hipoki mo ratou
jeg klær himmelen i sort og innhyller den i sørgedrakt.

e tangi, kia rite ki te tamahine kua oti te whitiki ki te kakahu taratara, e tangi ana ki te makau o tona tamahinetanga
klag som en jomfru som bærer sørgedrakt for sin ungdoms brudgom!

kua puta ke i a koe taku tangi hei kanikani: kua wewete i toku kakahu taratara, a whitikiria ana ahau e koe ki te koa
hør, herre, og vær mig nådig! herre, vær min hjelper!

a maku e hoatu he tikanga ki aku kaiwhakaatu tokorua, e poropiti hoki raua, kotahi mano e rua rau e ono tekau nga ra, he taratara ano te kakahu
og jeg vil gi mine to vidner at de skal være profeter i tusen to hundre og seksti dager, klædd i sekk.

i te rua tekau ma wha o nga ra o tenei marama ka huihui nga tama a iharaira, nohopuku ana, he taratara ano nga kakahu, he oneone kei runga i a ratou
på den fire og tyvende dag i samme måned samlet israels barn sig og holdt faste, klædd i sekk og med jord strødd på sine hoder.

heoi ko te karangatanga a te ariki, a ihowa o nga mano, i taua ra ki te tangi, ki te aue, ki te moremore, ki te whitiki i te kakahu taratara
herren, israels gud, hærskarenes gud, kaller eder den dag til gråt og veklage og til å rake hodet og binde sekk om eder.

a whakapono tonu nga tangata o ninewe ki ta te atua; karangatia ana e ratou he nohopuku, he taratara o ratou kakahu, o nga mea rarahi o ratou tae rawa iho ki nga mea ririki
da trodde mennene i ninive på gud, og de ropte ut en faste og klædde sig i sekk, både store og små.

a ka kite ahau i tana wahanga i te ono o nga hiri, na, ko te ru nui; a ka mangu te ra ano he kakahu taratara, puhuruhuru, a ko te marama pena katoa i te toto
og jeg så da det åpnet det sjette segl, og se, det blev et stort jordskjelv, og solen blev sort som en hårsekk, og hele månen blev som blod,

na ka anga toku mata ki te ariki, ki te atua; rapua ana e ahau i runga i te karakia, i te inoi, i te nohopuku, i te kakahu taratara, i te pungarehu
da vendte jeg mitt ansikt til gud herren for å søke ham med bønn og ydmyke begjæringer under faste og i sekk og aske.

a, no te rongonga o ahapa i enei kupu, na haea ana e ia ona kakahu, meatia ana he kakahu taratara ki tona kiri, a nohopuku ana, takoto ana ko taua mea taratara nei te kakahu, a mahaki ana te haere
men da akab hørte hvad elias sa, sønderrev han sine klær og la sekk om sitt legeme og fastet; og han sov i sekk og gikk stille omkring.

aue, e hehepona, kua pahuatia hoki a hai; e tangi, e nga tamahine a rapa, whitikiria koutou ki te kakahu taratara: e tangi, ka omaoma noa i waenga i nga taiepa; no te mea ka riro a marakomo i te whakarau, ona tohunga me ona rangatira ngatahi ano
hyl, hesbon! for ai er ødelagt. skrik, i rabbas døtre, omgjord eder med sekk, jamre eder og løp omkring ved kveene! for deres konge* går i fangenskap, hans prester og høvdinger alle sammen. / {* jer 49, 1.}