Şunu aradınız:: mogahu (Sırpça - Wolof)

zato ne mogahu verovati, jer opet reèe isaija:
mënuñu woon a gëm, ndaxte esayi dafa waxaat ne:

i ne mogahu protivu stati premudrosti i duhu kojim govoraše.
waaye àttanuñu sagoom ak xel mi muy waxe.

i takvim mnogim prièama kazivaše im reè, koliko mogahu slušati.
noonu yeesu dégtal leen yeneeni léeb yu bare yu mel ni yii, di leen xamal kàddu gi, aju ci lu ñu àttan.

a videæi isceljenog èoveka gde s njima stoji ne mogahu ništa protivu reæi.
te bi ñu gisee nit, ka ñu fajoon, taxaw ak ñoom, mënuñu caa teg dara.

i dodjoše u kuæu, i sabra se opet narod da ne mogahu ni hleba jesti.
am beneen bés yeesu ñëwaat ca kër ga. te mbooloo mu bare dajaloowaat fa, ba tax mënuñoo lekk sax.

dodjoše pak k njemu mati i braæa njegova, i ne mogahu od naroda da govore s njim.
noonu ndeyu yeesu ak ay rakkam ñëw seetsi ko, waaye mënuñu woon a agsi ci moom, ndaxte nit ña dañoo bare.

i divljahu se svi i ne mogahu se naèuditi govoreæi jedan drugom: Šta æe dakle ovo biti?
noonu ñépp waaru, ba jaaxle lool, ñuy waxante ci seen biir ne: «lii lu muy tekki?»

a kad èuše ove reèi poglavar sveštenièki i vojvoda crkveni i ostali glavari sveštenièki, ne mogahu im se naèuditi šta bi to sad bilo.
bi kilifag wottukati kër yàlla ga ak saraxalekat yu mag ya déggee loolu, ñu daldi ciy jaaxle lool, ñuy laajante, fu lii di mujj.

a kad ga dovedoše, stadoše unaokolo jevreji koji behu došli iz jerusalima, i mnoge teške krivice iznošahu na pavla, kojih ne mogahu posvedoèiti,
bi mu ñëwee nag, yawut ya jóge yerusalem wër ko, di ko jiiñ tooñ yu bare te réy, te mënuñu leen a firndeel.

a on im reèe: bacite mrežu s desne strane ladje, i naæi æete. onda baciše, i veæ ne mogahu izvuæi je od mnoštva ribe.
mu ne leen: «sànnileen mbaal mi ci ndeyjooru gaal gi, bu ko defee ngeen jàpp.» Ñu sànni fa mbaal ma, mu fees ak jën, ba mënuñu ko woon a génne ndox mi.