Şunu aradınız:: hindi matahimik ang kaluluwa (Tagalogca - Danca)

hindi titiisin ng panginoon na magutom ang kaluluwa ng matuwid: nguni't kaniyang itinatakuwil ang nasa ng masama.
herren lader ej en retfærdig sulte, men gudløses attrå støder han fra sig.

ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
min sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.

sapagka't hindi mo iiwan ang kaluluwa ko sa hades, ni titiisin man na ang iyong banal ay makakita ng kabulukan.
thi du skal ikke lade min sjæl tilbage i dødsriget, ikke heller tilstede din hellige at se forrådnelse,

ang kaluluwa ko'y dumidikit sa alabok: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
i støvet ligger min sjæl, hold mig i live efter dit ord!

hindi baga dadalaw ako dahil sa mga bagay na ito? sabi ng panginoon: at hindi baga manghihiganti ang kaluluwa ko sa isang ganiyang bansa na gaya nito?
skal jeg ikke hjemsøge sligt? så lyder det fra herren, skal ikke min sjæl tage hævn over sligt et folk?

panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?
men jeg, o herre, jeg råber til dig, om morgenen kommer min bøn dig i møde.

gayon din ang kaluluwa na walang kaalaman ay hindi mabuti; at siyang nagmamadali ng kaniyang mga paa ay nagkakasala.
at mangle kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har hastværk.

ang kaluluwa natin ay nakatanan na parang ibon sa silo ng mga manghuhuli: ang silo ay nasira, at tayo ay nakatanan.
vor sjæl slap fri som en fugl at fuglefængernes snare, snaren reves sønder, og vi slap fri.

ang kaluluwa ko'y laging nasa aking kamay; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.
altid går jeg med livet i hænderne, men jeg glemte ikke din lov.

sapagka't iyong iniligtas ang kaluluwa ko sa kamatayan, at ang mga mata ko sa mga luha, at ang mga paa ko sa pagkabuwal.
ja, han fried min sjæl fra døden, mit Øje fra gråd, min fod fra fald.

oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.
giv ikke vilddyret din turteldues sjæl, glem ikke for evigt dine armes liv;

ang kaluluwa ko'y matutuwa na gaya sa utak at taba; at ang bibig ko'y pupuri sa iyo ng masayang mga labi;
da vil jeg love dig hele mit liv, opløfte hænderne i dit navn,

mula sa makapal na bayan ay nagsisidaing ang mga tao, at ang kaluluwa ng may sugat ay humihiyaw; gayon ma'y hindi inaaring mangmang ng dios.
de drives fra by og hus, og børnenes hunger skriger. men gud, han ænser ej vrangt.

ang kaluluwa ko'y aasamasam, oo, nanglulupaypay sa mga looban ng panginoon; ang puso ko't laman ay dumadaing sa buhay na dios.
hvor elskelig er dine boliger, hærskares herre!

at nakiusap si hamor sa kanila, na sinasabi, ang kaluluwa ni sichem na aking anak ay sumasa iyong anak; ipinamamanhik ko sa inyo na ipagkaloob ninyo sa kaniya na maging asawa niya.
og hamor talte med dem og sagde: "min søn sikems hjerte hænger ved eders datter; giv ham hende til hustru

isinasamo ko sa iyo, na sabihin mong ikaw ay aking kapatid, upang ako'y mapabuti dahil sa iyo, at upang ang kaluluwa ko'y mabuhay dahil sa iyo.
sig derfor, at du er min søster, for at det må gå mig godt, og jeg ikke skal miste livet for din skyld!"

sapagka't pinagusig ng kaaway ang kaluluwa ko; kaniyang sinaktan ang aking buhay ng lugmok sa lupa: kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng mga namatay nang malaon.
thi fjender forfølger min sjæl, de træder mit liv i støvet, lader mig bo i mørke som de, der for længst er døde.

ang kaluluwa na nagkakasala, mamamatay: ang anak ay hindi magdadanas ng kasamaan ng ama, o magdadanas man ang ama ng kasamaan ng anak; ang katuwiran ng matuwid ay sasa kaniya, at ang kasamaan ng masama ay sasa kaniya.
den sjæl, der synder, den skal dø; søn skal ikke bære faders misgeming, ej heller fader søns. over den retfærdige skal hans retfærdighed komme, over den gudløse hans gudløshed.

sapagka't ako'y nakarinig ng tinig na gaya ng sa babaing nagdaramdam, ng daing ng gaya ng sa nanganganak sa panganay, ng tinig ng anak na babae ng sion, na nagsisikip ang hininga, na naguunat ng kaniyang mga kamay, na nagsasabi, sa aba ko ngayon! sapagka't ang kaluluwa ko ay nanglulupaypay sa harap ng mga mamamatay tao.
thi jeg hører råb som ved barnsnød, skrig som ved førstefødsel. hør, hvor zions datter stønner med udrakte hænder: "ve mig, min sjæl bukker under for dem, som myrder."