Şunu aradınız:: kanang kamay sa cebuano (Tagalogca - Kebuano)

kanang kamay
cebuano

huli sa cebuano
huli

bakit sa cebuano
bakit

pamamanas ano sa cebuano
pamamanas ano sa cebuano

ano sa cebuano ang bahay
bahay

ano sa cebuano ang mantra?
unsa man ang mantra sa cebuano?

iyong iniunat ang iyong kanang kamay, nilamon sila ng lupa.
gituy-od mo ang imong kamot nga too, ang yuta milamoy kanila.

at siya'y lumapit, at kinuha ang aklat sa kanang kamay niyaong nakaupo sa luklukan.
ug siya miadto ug iyang gikuha ang basahong linukot gikan sa toong kamot niadtong naglingkod sa trono.

karamihan ng mga araw ay nasa kanang kamay niya, sa kaniyang kaliwang kamay ay mga kayamanan at karangalan.
ang hataas nga mga adlaw anaa sa iyang kamot nga too; diha sa iyang kamot nga wala anaa ang bahandi ug kadungganan.

ang kaniyang kaliwang kamay ay nasa ilalim ng aking ulo, at ang kaniyang kanang kamay ay yumayakap sa akin.
ang iyang kamot nga wala ania sa ilalum sa akong ulo, ug ang iyang too nga kamot naga gakus kanako.

ang kaniyang kaliwang kamay ay malalagay sa ilalim ng aking ulo, at ang kaniyang kanang kamay ay yayakap sa akin.
ang iyang kamot nga wala paunlanan sa akong ulo, ug ang iyang kamot nga too magagakos kanako.

ang puso ng pantas na tao ay nasa kaniyang kanang kamay; nguni't ang puso ng mangmang ay sa kaniyang kaliwa.
ang kasingkasing sa tawo nga manggialamon anaa sa iyang too nga kamot; apan ang kasingkasing sa usa ka buangbuang anaa sa iyang wala.

na ang bibig ay nagsasalita ng karayaan, at ang kanilang kanang kamay ay kanang kamay ng kabulaanan.
kansang baba nagasulti ug limbong, ug kansang toong kamot maoy toong kamot sa kabakakan.

at dinala niya sila sa hangganan ng kaniyang santuario, sa bundok na ito na binili ng kaniyang kanang kamay.
ug iyang gidala sila ngadto sa utlanan sa iyang balaang puloy-anan, niining bukira nga gidaug sa iyang toong kamot.

datapuwa't pagka ikaw ay naglilimos, ay huwag maalaman ng iyong kaliwang kamay ang ginagawa ng iyong kanang kamay:
apan ikaw, sa magahatag kag limos, ayaw pahibaloa ang kamot mong wala sa gibuhat sa kamot mong too,

at sinabi ni jose sa kaniyang ama, hindi ganyan, ama ko: sapagka't ito ang panganay; ipatong mo ang iyong kanang kamay sa kaniyang ulo.
ug miingon si jose sa iyang amahan: dili mao, amahan ko, kay kini mao ang panganay, ibutang mo ang imong toong kamot sa ibabaw sa ulo niya.

at nang makita ni jose na ipinatong ng kaniyang ama ang kaniyang kanang kamay sa ulo ni ephraim, ay minasama niya; at itinaas niya ang kamay ng kaniyang ama, upang ilipat sa ulo ni manases mula sa ulo ni ephraim.
ug sa gitan-aw ni jose nga ang iyang amahan nagbutang sa iyang kamot nga too sa ibabaw sa ulo ni ephraim, kini wala makapahamuot kaniya; ug gikuptan niya ang kamot sa iyang amahan aron ibalhin niya gikan sa ibabaw sa ulo ni ephraim ngadto sa ulo ni manases.

at kapuwa dinala ni jose, si ephraim sa kaniyang kanang kamay, sa dakong kaliwang kamay ni israel, at si manases sa kaniyang kaliwang kamay, sa dakong kanang kamay ni israel, at inilapit niya sa kaniya.
ug sila nga duruha gikuha ni jose, si ephraim sa iyang too, dapit sa wala ni israel; ug si manases sa iyang wala, dapit sa too ni israel; ug sila gipaduol kaniya.