Şunu aradınız:: mabaho ang hininga mo (Tagalogca - Kebuano)

mabaho ang hininga mo
maligo ka nmn

mabaho ang pwet mo
baho kag lubot

ang baho ng hininga mo
mabaho hininga

mabaho ang paa
mabaho ang paa

baho ng hininga mo
너의 숨소리

at si jesus ay sumigaw ng malakas na tinig, at nalagot ang hininga.
ug si jesus, sa nakatuwaw siya sa makusog nga tingog, nabugtoan sa ginhawa.

nasa kamay niya ang kaluluwa ng bawa't bagay na may buhay, at ang hininga ng lahat ng mga tao.
sa iyang kamot anaa ang kalag sa tanang butang nga naay kinabuhi, ug ang gininhawa sa tanang katawohan.

ang hininga niya ay pumapanaw, siya'y nanunumbalik sa kaniyang pagkalupa; sa araw ding yaon ay mawawala ang kaniyang pagiisip.
mogula ang iyang gininhawa, sa yuta siya mobalik; nianang maong adlaw mahanaw ang iyang mga hunahuna.

at nalagot ang hininga ni abraham at namatay sa mabuting katandaan, matanda at puspos ng mga taon; at nalakip sa kaniyang bayan.
ug gitugyan ni abraham ang espiritu, ug namatay siya sa hilabihang pagkatigulang, usa ka tawong tigulang, ug puno sa mga tuig, ug gitipon siya sa iyang katawohan.

at nang matapos si jacob na makapagbilin sa kaniyang mga anak, ay kaniyang itinaas at itinikom ang kaniyang mga paa sa higaan, at nalagot ang hininga, at nalakip sa kaniyang bayan.
ug sa nakatapus si jacob sa paghatag ug mga sugo sa iyang mga anak nga lalake, gitikungkong niya ang iyang mga tiil sa higdaanan, ug mitugyan sa iyang espiritu, ug gipaipon uban sa iyang mga katawohan.

at nalagot ang hininga ni isaac at namatay, at siya'y nalakip sa kaniyang bayan, matanda at puspos ng mga araw: at inilibing siya ng kaniyang mga anak na si esau at si jacob.
ug mihalin ang espiritu ni isaac, ug namatay siya, ug gitipon siya didto sa iyang katawohan, tigulang ug hupong sa mga adlaw, ug siya gilubong nila ni esau ug ni jacob.

aking tinawagan ang mga mangingibig sa akin, nguni't dinaya nila: nalagot ang hininga ng aking mga saserdote at ng aking mga matanda sa bayan, habang nagsisihanap sila ng pagkain upang paginhawahin ang kanilang kaluluwa.
gipatawag ko ang akong mga hinigugma, apan gilimbongan ako nila: ang akong mga sacerdote ug ang akong mga anciano nangamatay didto sa ciudad, samtang nanagpangita sila sa ilang makaon aron sa pagpabuhi sa ilang mga kalag.

at ito ang mga naging taon ng buhay ni ismael, isang daan at tatlong pu't pitong taon; at nalagot ang hininga at namatay; at siya'y nalakip sa kaniyang bayan.
ug kini mao ang mga tuig sa kinabuhi ni ismael, usa ka gatus katloan ug pito ka tuig, ug gitugyan niya ang iyang espiritu, ug namatay siya; ug gitipon siya sa iyang lungsod.

at pagdaka'y nahandusay sa paanan niya ang babae, at nalagot ang hininga: at nagsipasok ang mga kabinataan at nasumpungan siyang patay, at siya'y kanilang inilabas at inilibing siya sa siping ng kaniyang asawa.
ug dihadiha siya nahilukapa sa tiilan ni pedro ug nabugtoan sa ginhawa. ug sa pagsulod pa sa mga batan-on, ilang nakita siya nga patay na, ug siya ilang giyayongan paingon sa gawas ug gilubong tupad sa iyang bana.

sapagka't ako'y nakarinig ng tinig na gaya ng sa babaing nagdaramdam, ng daing ng gaya ng sa nanganganak sa panganay, ng tinig ng anak na babae ng sion, na nagsisikip ang hininga, na naguunat ng kaniyang mga kamay, na nagsasabi, sa aba ko ngayon! sapagka't ang kaluluwa ko ay nanglulupaypay sa harap ng mga mamamatay tao.
kay ako nakadungog ug tingog ingon sa usa ka babaye nga nagaanak, ug ang kaul-ol ingon kaniya nga magaanak sa panganay nga bata, ang tingog sa anak nga babaye sa sion, nga nagahangus, nga nagabuklad sa iyang mga kamot, sa pag-ingon: alaut ako karon! kay napugdaw ang akong kalag sa atubangan sa mga mamumuno.