Şunu aradınız:: mabuhay ang kabataang pilipino (Tagalogca - Kebuano)

huwag mong babatahing mabuhay ang isang babaing manggagaway.
sa malamaton nga babaye dili ka magtugot nga mabuhi.

nakita ng mga maamo, at nangatuwa: mabuhay ang puso, ninyong nagsisihanap sa dios.
ang mga maaghup nakakita niini, ug nangalipay sila: kamo nga nanagpangita sa dios, buhia ang inyong kasingkasing.

mabuhay ang mga judaean!! i 'm so tired of waiting for you, i can' t wait to meet you.��
mga yudi p**a!! gamyan na lng gid para mapuno ni pasensyahanay lng ah di nyo ko mahayon may ma hibi man gid ah��

at nangyari, nang si husai na arachita, na kaibigan ni david, ay dumating kay absalom, na sinabi ni husai kay absalom, mabuhay ang hari, mabuhay ang hari.
ug nahitabo kini, sa diha nga si husai, ang arachanon, nga higala ni david, nahiadto kang absalom, nga si husai miingon kang absalom: mabuhi ang hari, mabuhi ang hari.

at kaniyang sinabi sa akin, anak ng tao, maaari bagang mabuhay ang mga butong ito? at ako'y sumagot, oh panginoong dios; ikaw ang nakakaalam.
ug siya miingon kanako: anak sa tawo, mabuhi pa ba kining mga bukoga? ug ako mitubag: oh ginoong jehova, ikaw nahibalo.

nang magkagayo'y iniyukod ni bath-sheba ang kaniyang mukha sa lupa, at nagbigay galang sa hari, at nagsabi, mabuhay ang aking panginoon na haring si david magpakailan man.
unya si bath-sheba miyukbo uban ang iyang nawong ngadto sa yuta, ug naghatag katahuran sa hari, ug miingon: hinaut unta nga ang akong ginoong hari nga si david mabuhi sa walay katapusan.

at kinuha ni sadoc na saserdote ang sisidlang sungay ng langis mula sa tolda, at pinahiran ng langis si salomon. at sila'y humihip ng pakakak; at ang buong bayan ay nagsabi, mabuhay ang haring si salomon.
ug si sadoc ang sacerdote, mikuha sa sungay nga may lana didto sa balong-balong, ug gidihogan si salomon. ug ilang gipatunog ang trompeta; ug ang tibook katawohan ming-ingon: mabuhi ang hari nga si salomon.

at sinabi ko sa hari, mabuhay ang hari magpakailan man: bakit ang aking mukha ay hindi malulungkot, kung ang bayan, ang dako ng mga libingan sa aking mga magulang ay giniba, at ang mga pintuang-bayan niyaon ay nasupukan ng apoy?
ug ako miingon sa hari: mabuhi unta ang hari sa walay katapusan: nganong dili magmasulob-on ang akong nawong, sa diha nga ang ciudad, ang dapit sa mga lubnganan sa akong mga amahan, nahimong kamingawan, ug ang mga ganghaan niana nangaut-ut sa kalayo?