Sie suchten nach: whakama (Maori - Estnisch)

he mea whakama hoki te whakahua kau, i nga mea e meinga ngarotia nei e ratou
sest mis kõik seal salajas nende kaudu sünnib, on häbi öeldagi.

a e tu tahanga ana raua tokorua, te tangata me tana wahine, kihai hoki i whakama
ja nad olid mõlemad alasti, aadam ja tema naine, ega häbenenud mitte.

e mea ana hoki te karaipiture, ko nga tangata katoa e whakapono ana ki a ia e kore e meinga kia whakama
sest kiri ütleb: „Ükski, kes temasse usub, ei jää häbisse!”

kahore ahau i te tuhituhi atu i enei mea kia whakama ai koutou, engari hei whakatupato i a koutou, i aku tamariki aroha
mina ei kirjuta seda teie häbistamiseks, vaid noomin teid kui oma armsaid lapsi.

ki te whakamamaetia ia tetahi mo te ki he karaitiana ia, kaua ia e whakama; engari he mea tenei e whakakororia ai ia i te atua
aga kui keegi kannatab ristiinimesena, siis ta ärgu häbenegu, vaid andku jumalale austust selle nimega.

kia ora te kupu, kei taea te whakahe; kia whakama ai te tangata tikanga ke, te ai he mea e korerotia kinotia ai tatou e ia
tervet vääramata sõna, et vastane tunneks häbi, kui tal ei ole teist rääkida midagi paha.

ko te kaiwhakatapu hoki, ratou ko te hunga e whakatapua ana, no te pu kotahi ratou katoa: koia ia te whakama ai ki te hua i a ratou he teina
sest niihästi pühitseja kui pühitsetavad on kõik üht isa; sel põhjusel tema ka ei häbene neid nimetada vendadeks,

a, no ka korerotia enei mea e ia, ka whakama katoa te hunga e whakahe na ki a ia: a hari katoa te mano ki nga mea kororia katoa i meinga e ia
ja kui ta seda ütles, häbenesid k

a ka haere mai te tangata i karangatia ai korua, ka mea ki a koe, tukua he nohoanga mo tenei; a ka whakama koe, ka haere ki to muri rawa nohoanga noho ai
ja et see, kes sind ja teda kutsus, ei ütleks sulle: anna sellele aset! ja sa peaksid siis häbiga istuma alamasse paika.

ko nga wahine hoki kia mau i te kakahu ataahua, kia tu whakama, kia whai whakaaro; kauaka te makawe whiri, te koura, te peara, te kakahu utu nui
nõndasamuti ka, et naised, viisakalt riietatud, endid ehiksid häbeliku ja mõistliku meelega, mitte juuksepalmikutega ega kullaga ega pärlitega ega kalliste riietega,

kei tupono ka haere atu i ahau etahi o makeronia, a ka rokohanga atu kahore ano kia rite noa ta koutou, na, ko te whakama mo matou, e kore matou e ki mo koutou, i tenei whakamanamana e kaha nei
muidu, kui makedoonlasi peaks tulema ühes minuga ja nad ei leiaks teid valmis olevatena, meie — v

ano ra ko ahau ki a ia, e kara, e matau ana koe. ka mea mai ia ki ahau, ko te hunga tenei i puta mai i te tukinotanga nui, ko o ratou kakahu he mea horoi na ratou, he mea whakama ki nga toto o te reme
ja ma ütlesin temale: „mu isand, sina tead!” ja ta ütles mulle: „need on, kes tulevad suurest viletsusest ja on oma rüüd pesnud ja oma rüüd valgeks teinud talle veres!

ko taku kupu tenei ki a koe, kia hokona e koe i ahau he koura kua oti te tahu ki te ahi, kia whai rawa ai koe; he kakahu ma hoki, hei kakahu ki a koe, kia kaua ai e kitea te whakama o tou tunga kautanga; he rongoa hoki hei pani ki ou kanohi, kia kite ai koe
ma annan sulle nõu osta minult kulda, mis tules on puhastatud, et sa võiksid rikkaks saada, ja valged riided, et sa nendega riietuksid ja ei nähtaks sinu alastuse häbi, ja silmasalvi võida silmi, et sa näeksid.