Sie suchten nach: lovkyndige (Norwegisch - Wolof)

men fariseerne og de lovkyndige gjorde guds råd til intet for sig og lot sig ikke døpe av ham.
waaye farisen ya ak xutbakat ya dañoo bañ, mu sóob leen ci ndox, di wone noonu ne, gàntu nañu li leen yàlla bëggaloon.

zenas, den lovkyndige, og apollos skal du med omhu hjelpe på vei, forat intet skal fattes dem.
naka senas àttekat bi nag ak apolos, waajal leen bu jekk ci seen tukki, ba seen aajo yépp faju.

da svarte en av de lovkyndige og sa til ham: mester! ved å si dette krenker du også oss.
kenn ci xutbakat yi ne ca tonn ne: «kilifa gi, boo waxee loolu, yaa ngi nuy xas, nun itam.»

og jesus tok til orde og talte til de lovkyndige og fariseerne og sa: er det tillatt å helbrede på sabbaten, eller ikke?
yeesu yékkati baatam, ne xutbakat ya ak farisen ya: «ndax jaadu na, nu faj ci bésu noflaay bi?»

ve eder, i lovkyndige, i som har tatt kunnskapens nøkkel til eder! selv er i ikke gått inn, og dem som var i ferd med å gå inn, har i hindret.
yéen xutbakat yi, dingeen torox, ndaxte yéena yóbbu caabiy xam-xam; dugguleen ci, te ku ci bëgg a dugg, ngeen tere ko ko.»

men han sa: ve også eder, i lovkyndige, i som lesser byrder på menneskene, som de vanskelig kan bære, og selv rører i ikke byrdene med én av eders fingrer!
noonu yeesu neeti leen: «yéen itam xutbakat yi, dingeen torox! ndaxte dangeen di sëf nit ñi say yu diis, waaye dungeen nangoo laal sëf bi sax ak seen cati baaraam.

og en av dem, en lovkyndig, spurte for å friste ham:
noonu kenn ci ñoom, ka nekk xutbakat, fexe koo fiir. mu laaj ko: