Results for pwede ko pabalikin si mama dito a... translation from Tagalog to English

kaya ko at gagawin ko
i can and i will

kaya ko at gagawin ko, bantayan mo ako
can you give me a watch

gagawin ko at gagawin mo ang pareho
i will but you do the same

at gagawin ko ang lahat para ingatan ka
at gagawin ko ang lahat para ingatan ka

kung papayagan mo akong mahalin anak at gagawin ko
if you allow me to love your son and i will do

handa akong matuto agad at gagawin ko ang best ko
handa akong matuto at gagawin ko ang best ko

gawin mo ang gusto mo at gagawin ko ang gusto ko
do what you want and i will do my

at gagawin ko ang lahat ng aking makakaya at magsisipag ako
no matter how good a job it is

patawad po hindi po mauulit susunod po magiingat po ako at gagawin ko po ang best ko para po maging komportable po kayo
it will not happen again

nakikita ko ang aking sarili bilang isang tapat na asawa at huwarang ina sa aking mga anak at gagawin ko ang lahat upang mabigyan sila ng magandang kinabukasan
i see myself as a faithful wife and exemplary mother to my children and will do everything to provide a bright future

kung pwede ko lang ialay ang buhay ko para mabuhay ka lang ay gagawin ko maipagpatuloy mo lang ang magandang hangarin mo para sa bansang japan... my deepest condolence 🙏 to you sir prime minister shinzo qbe
if i could just dedicate my life for just live i would make you just carry on your good wishes for the country of japan... my deepest condolence 🙏 to you sir prime minister shinzo qbe

magsimula tayong muli ikaw lang ang buhay ko, dyan ka lang ha wag mo ako iiwan mahal na mahal kita mahal ko. im sorry sa lahat pangako at gagawin ko magbabago na ko.
start again

gusto ko maging pulis kaya nagsisikap ako na makapagtapos ng pag aaral at sinisikapan ko para sa aking magulang at kapag nakatapos ako sa pag aaral ay tutulungan kuna rin ang aking magulang at gagawin ko ang lahat na makakaya para sa makapagtapos
gusto ko maging pulis kaya nagsisikap ako na makapagtapos ng pag aaral at sinisikapan ko para sa aking magulang at kapag nakatapos ako sa pag aaral ay tutulungan kuna rin ang aking magulang at gagawin ko ang lahat na makakaya para sa makapagtapos

magandang hapon po sainyo baka pwede po ako tumawag para lang makausap si emong kasi yung anak hindi ko na nakain at iyak ng iyak baka pwede ko naman makausap si emong para alam ko din gagawin ko sa anak ko may sakit si resalie magulang din kayo sigurd naman hindi lahat ng kasalanan ng anak ko kung talagang hindi na sila magkasundo baka pwede ko siya makausap para sa alam ko din gagawin ko sa anak ko
magandang hapon po sainyo baka pwede po ako tumawag para lang makausap si emong kasi yung anak ko hindi na nakain at iyak ng iyak baka pwede ko naman makausap si emong para alam ko din gagawin ko sa anak ko may sakit si resalie magulang din kayo sigurd naman hindi lahat kasalanan ng anak ko kung talagang hindi na sila magkasundo baka pwede ko sya makausap para alam ko din gagawin ko sa anak ko

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan