Hai cercato la traduzione di puso kong ninakaw da Tagalog a Inglese

ikaw lng nasa puso kong
ikaw lng nasa puso ko

ang puso kong napapagal
heart tired

buuin ang puso kong sawi
buuin mo ang puso ko

lagi kang nasa puso kong pagmamahal
i am already missing you baby

nabihag mo ang puso kong pihikan
my heart is falling in love with you

awatin ang puso kong ibigin ka?
will you take my heart to love you?

taos puso kong pakikiramay sa buong pamilya
my sincere condolences to the whole family

ang taos puso kong tanong habang nasa ecq tayo
my sincere question while we are at ecq ay

ikaw yung bumuo sa puso kong dinurog ng paulit ulit
you deserve to be loved

kung hindi rin lang ikaw ang dahilan pipiliin ba ang puso kong hindi na masaktan
if you're not the only reason

buong puso kong ipinagdarasal ang kanilang kaligtasan at matapos na ang kanilang paghihirap sa virus na ito
i wholeheartedly pray for their safety and their suffering with this virus is over

kung hindi rin lang ikaw ang dahilan pipilin ba ang puso kong hindi na lang pipilitin pang umasa para sa ting dalawa
kung hindi rin lang ikaw ang dahilan pipilin ba ang puso kong hindi na lang pipilitin pang umasa para sa ting dalawa

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay