검색어: offergave (덴마크어 - 리투아니아어)

men hvis hans offergave er en ged, skal han bringe den hen for herrens Åsyn
jei jis aukotų ožką, atves ją viešpaties akivaizdon,

anden dag bragte netanel, zuars søn, issakars Øverste, sin offergave;
antrą dieną aukojo cuaro sūnus netanelis, isacharo giminės kunigaikštis:

er den offergave, han vil bringe. et lam, skal han bringe det hen for herrens Åsyn
jei kas aukotų viešpaties akivaizdoje ėriuką,

at judas og jerusalems offergave må være herren liflig som i fordums dage, i henrundne År.
tada viešpačiui patiks judo ir jeruzalės aukos kaip praeityje.

den, som første dag bragte sin offergave, var nahasjon, amminadabs søn af judas stamme.
pirmą dieną aukojo aminadabo sūnus naasonas iš judo giminės.

medens abel bragte en gave af sin hjords førstefødte og deres fedme. og herren så til abel og hans offergave,
taip pat ir abelis aukojo iš savo bandos riebiausių pirmagimių. viešpats pažvelgė į abelį ir jo auką,

da sagde herren til moses: lad hver af Øversterne få sin dag til at bringe sin offergave til alterets indvielse.
viešpats tarė mozei: “kunigaikščiai kiekvienas savo dieną teaukoja aukuro pašventimui skirtas aukas”.

er derimod din offergave et afgrødeoffer, bagt på plade, så skal det bestå af usyret fint hvedemel, rørt i olie;
o jei tavo duonos auka būtų kepta ant skardos, ji turi būti iš smulkių miltų, sumaišytų su aliejumi, be raugo;

er hans offergave til herren et brændoffer af fuglene, da skal offergaven, han vil bringe, tages af turtelduerne eller dueungerne;
jei deginamoji auka viešpačiui aukojama iš paukščių, tegu ji bus iš laukinių ir jaunų balandžių.

derefter frembar han folkets offergave. først tog han folkets syndofferbuk, slagtede den og ofrede den som syndoffer på samme måde som den før nævnte;
po to jis aukojo tautos auką. paėmęs ožį, aukojo jį už tautos nuodėmę, ir papjovė jį, kaip ir pirmąją auką už nuodėmę.

men er hans offergave et takoffer, så skal det, hvis han bringer det af hornkvæget, være et lydefrit han eller hundyr, han bringer herren.
“jei kas aukotų padėkos auką iš galvijų, teaukoja viešpačiui sveiką patiną ar patelę.

han sidder og smelter og renser sølv; han renser levis sønner, lutrer dem som guld og sølv, så de kan frembære offergave for herren i retfærdighed,
jis ateis kaip sidabro ir aukso lydytojas ir apvalys levio palikuonis, išgrynins juos kaip auksą ir sidabrą, kad aukotų viešpačiui teisumo auką.

hans offergave var et sølvfad, der vejede 130 sekel, og en sølvskål på 70 sekel efter hellig vægt, begge fyldte med fint hvedemel, rørt i olie, til afgrødeoffer,
sidabrinį dubenį, sveriantį šimtą trisdešimt šekelių, sidabrinę taurę, sveriančią septyniasdešimt šekelių,­abu pilnus smulkių, aliejumi apšlakstytų miltų duonos aukai;

brød, ristede aks eller nyhøstet horn må i ikke spise før denne dag, før i har frembåret eders guds offergave. det skal være eder en evig gyldig anordning fra slægt til slægt, overalt hvor i bor.
nei duonos, nei paskrudintų grūdų, nei kruopų nevalgykite, kol nepaaukosite dievui. tai amžinas įsakymas visoms kartoms, kur jūs begyventumėte.

men hvis han ej heller evner at give to turtelduer eller dueunger, skal han som offergave for sin synd bringe en tiendedel efa fint hvedemel til syndoffer, men han må ikke hælde olie derover eller komme røgelse derpå, thi det er et syndoffer.
o jei jis negalės duoti dviejų balandžių ar dviejų jaunų karvelių, teaukoja už savo nuodėmę dešimtą dalį efos miltų; tegu nepila į juos aliejaus ir neprideda smilkalų, nes tai auka už nuodėmę.

da bød moses, at følgende kundgørelse skulde udråbes i lejren: "hverken mænd eller kvinder skal yde mere som offergave til helligdommen!" så hørte folket op med at komme med gaver.
tada mozė liepė paskelbti, kad nei vyras, nei moteris nieko daugiau nebeaukotų šventyklos statybai. tada žmonės nustojo aukoti,

da harmedes moses højlig og sagde til herren: "vend dig ikke til deres offergave! ikke så meget som et Æsel har jeg frataget dem, ej heller har jeg gjort en eneste af dem noget ondt!"
mozė, labai įpykęs, meldė viešpatį: “nežiūrėk į jų aukas; aš neėmiau iš jų nė asilaičio ir nė vieno nenuskriaudžiau”.