Je was op zoek naar: przeciwzakrzepowego (Pools - Maltees)

konieczne może być dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego.
id- doża tal- antikoagulant tiegħek jista ’ jkollha bżonn ta ’ aġġustament.

konieczna jest ścisła obserwacja siły działania przeciwzakrzepowego.
monitoraġġ mill- qrib tal- livelli ta ’ antikoagulazzjoni hu meħtieġ.

zmiana leczenia preparatem pradaxa na leku przeciwzakrzepowego podawany pozajelitowo:
kif taqleb mill- kura bi pradaxa għal mediċina antikoagulanti parentali:

sz w czasie dializy często konieczne jest podwyższenie dawki leku przeciwzakrzepowego, ponieważ
matul id- dijaliżi, żieda fid- doża tal- kura kontra l- koagulazzjoni ta ’ spiss tkun meħtieġa, minħabba li ż -

działanie farmakodynamiczne biwalirudyny można ocenić za pomocą pomiarów działania przeciwzakrzepowego, w tym act.
l- effetti farmakodinamiċi ta ’ bivalirudin jistgħu jiġu evalwati billi jintużaw miżurazzjonijiet ta ’ l - antikoagulazzjoni fosthom l- act.

u pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększone ryzyko powikłań krwotocznych w czasie leczenia przeciwzakrzepowego.
pazjenti b’ età avvanzata għandhom riskju akbar ta ’ kumplikazzjonijiet ta ’ fsada b’ antikoagulazzjoni.

profilaktyka przeciwzakrzepowa i dawkowanie oraz zalecenia dotyczące leczenia przeciwzakrzepowego zostały omówione w punkcie 4. 2.
rakkomandazzjonijiet dwar it- tromboprofilassi u t- terapija tad- dożaġġ/ antikoagulazzjoni huma pprovduti f’ sezzjoni 4. 2.

istnieje ścisły związek pomiędzy stężeniem dabigatranu w osoczu a siłą działania przeciwzakrzepowego na podstawie badań klinicznych fazy ii.
24 hemm korrelazzjoni ċara bejn il- konċentrazzjoni ta ’ dabigatran fil- plażma u l- grad ta ’ l- effett kontra l - koagulazzjoni, ibbażat fuq studji ta ’ fażi ii.

u pacjentów leczonych jednocześnie preparatami przeciwzakrzepowymi i antybiotykami, włącznie z telitromycyną, odnotowano nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
antikoagulanti orali Żieda fl- attività ta ’ l- antikoagulanti kienet rapportata f’ pazjenti ittrattati simultanjament bl - antikoagulanti u l- antibijotiċi, inkluż telithromycin.

marcumar), zaprzestanie leczenia lekiem xeloda może wymagać modyfikacji dawki leku przeciwzakrzepowego przez lekarza prowadzącego.
marcumar®), il- waqfien ta ’ xeloda jista ’ jirrekjiedi li t- tabib tiegħek ibiddel id- doża tal- antikoagulanti tiegħek.

doustne leki przeciwzakrzepowe u pacjentów leczonych jednocześnie preparatami przeciwzakrzepowymi i antybiotykami, włącznie z telitromycyną, odnotowano nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
antikoagulanti orali Żieda fl- attività ta ’ l- antikoagulanti kienet rapportata f’ pazjenti ittrattati simultanjament bl - antikoagulanti u l- antibijotiċi, inkluż telithromycin.

jeśli zmienia się leczenie na doustne leki przeciwzakrzepowe, podawanie leku ceprotin należy kontynuować dopóki nie osiągnie się właściwego i stabilnego działania doustnego leku przeciwzakrzepowego we krwi
jekk taqleb għal kura b' sustanzi orali kontra l- koagulazzjoni tad- demm, il- kura b' ceprotin trid tissokta sakemm il- livell fid- demm tas- sustanza orali kontra l- koagulazzjoni jkun adegwat u stabbli.

dlatego też, jeżeli pacjent jest przestawiany na leczenie doustnymi antykoagulantami, podawanie białka c można przerwać dopiero po osiągnięciu stabilnego efektu przeciwzakrzepowego ich działania.
għalkemm nekrożi tal- ġilda

u pacjentów w trakcie zmiany leczenia z doustnych leków przeciwzakrzepowych na desyrudynę lub z desyrudyny na doustne leki przeciwzakrzepowe, należy kontynuować odpowiednimi metodami ścisłe kontrolowanie działania przeciwzakrzepowego.
jekk pazjent jinbidlulu l- antikoagulanti orali għal terapija b’ desirudin, jew minn desirudin għal antikoagulanti orali, l- attività kontra l- koagulazzjoni tad- demm trid tibqa ’ tkun immoniterjata mill- qrib b’ metodi xierqa.

u większości chorych z krwawieniem, wystarczającym postępowaniem jest przerwanie podawania preparatu trombolitycznego i przeciwzakrzepowego, uzupełnienie płynów i ręczne uciśnięcie naczynia, będącego źródłem krwawienia.
il- biċċa l- kbira tal- pazjenti li għandhom il- ħruġ tad- demm jistgħu jiġu mmaniġġjati bl- interruzzjoni tat- terapija trombolitika u bil- mediċina kontra t- tagħqid tad- demm, bil - bdil fil- volum u bi pressjoni manwali applikata lil xi vina jew arterja marida.

w jednym badaniu klinicznym wykazano, że preparat vasovist nie wpływa na frakcję wolnej warfaryny w osoczu — nie stwierdzono modyfikacji działania przeciwzakrzepowego warfaryny ani zmiany skuteczności tego preparatu.
l- attività kontra l- koagulazzjoni ta ’ warfarin ma nbidlitx u l- effikaċja tal- prodott mediċinali ma ġietx influwenzata.

skuteczność preparatu iscover jako środka przeciwzakrzepowego sprawdzano w badaniu (caprie) około 19 000 pacjentów z zakrzepicą w przebiegu objawowej miażdżycy, gdzie iscover porównywano z aspiryną.
l- effettività ta ’ iscover bħala antikoagulant ġiet eżaminata fi studju (caprie) ta ’ madwar 19, 000 pazjent b’ aterotrombożi, fejn iscover tqabbel ma ’ aspirina.

skuteczność preparatu clopidogrel bms jako środka przeciwzakrzepowego sprawdzano w badaniu (caprie) z udziałem ok. 19 000 pacjentów z tętniczym wykrzepianiem, gdzie preparat porównywano z aspiryną.
l- effikaċja ta ’ clopidogrel bms bħala anticoagulant tqabblet ma ’ dik ta ’ l- aspirina fi studju msejjaħ caprie li fih ħadu sehem madwar 19, 000 pazjent b’ aterotrombożi.

komitet uznał, że korzyści ze stosowania preparatu angiox przewyższają ryzyko w leczeniu dorosłych pacjentów z ozw, u których przeprowadzony ma być nagły lub wczesny zabieg, w skojarzeniu z aspiryną i klopidogrelem, oraz w zastosowaniu preparatu jako leku przeciwzakrzepowego u pacjentów poddawanych zabiegowi pci.
il- kumitat ikkonkluda li l - benefiċċji ta ’ angiox huma ikbar mir- riskji tiegħu fit- trattament ta ’ pazjenti adulti bl- acs ippjanati għal interventi urġenti jew bikrija, bl- aspirina jew bil- clopidogrel, u bħala antikoagulant f’ pazjenti li tkun se ssirilhom pci.

szczególnie ważne jest poinformowanie o przyjmowaniu: innych leków stosowanych w leczeniu zakażenia hiv; syldenafilu (stosowanego w leczeniu impotencji (zaburzeniach erekcji)); doustnych środków antykoncepcyjnych („ tabletek ”); jakichkolwiek leków stosowanych w leczeniu chorób związanych z wydzielaniem kwasu w żołądku (np. leków zobojętniających, blokerów receptora h2 i inhibitorów pompy protonowej); leków obniżających ciśnienie krwi, spowalniających pracę serca, poprawiających rytm pracy serca; symwastatyny, lowastatyny i atorwastatyny (stosowanych w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi); newirapiny i efawirenzu (stosowanych w leczeniu hiv); cyklosporyny, takrolimusa i syrolimusa (leki stosowane w zmniejszaniu reaktywności układu odpornościowego w organizmie) niektórych antybiotyków (ryfabutyny, klarytromycyny); ketokonazolu, itrakonazolu i worykonazolu (leków przeciwgrzybiczych); warfaryny (leku przeciwzakrzepowego); irynotekanu (stosowanego w leczeniu raka); leki uspokajające (np. midazolam podawany we wstrzyknięciu); buprenorfiny (stosowanej w leczeniu uzależnienia od opioidów i leczeniu bólu).
126 sildenafil (jintuża mill- irgiel kontra l- impotenza (anormalità erettili)) kontraċettivi orali (“ il- pill ”) kull mediċina użata biex tikkura mard relatat ma ’ l- aċidu fl- istonku (eż. antaċidi, imblokkaturi ta ’ h2 u inibituri proton pump) mediċini biex inaqqsu l- aċidu fl- istonku mediċini biex ibaxxu l- pressjoni, ir- rata tat- taħbit tal- qalb, jew biex jirranġaw ir- ritmu tal- qalb simvastatin, lovastatin, u atorvastatin (biex ibaxxu l- livell tal- kolesterol fid- demm) nevirapine u efavirenz (użat biex jittratta l- hiv) cyclosporine, tacrolimus, u sirolimus (mediċini biex inaqqsu l- effetti tas- sistema ta ’ l- immunità tal- ġisem) xi antibijotiċi (rifabutin, clarithromycin) ketoconazole, itraconazole, u voriconazole (antifungali) warfarin (antikoagulanti użat biex irattab id- demm) irinotecan (użat fil- kura tal- kanċer) mediċini li jikkalmaw (eż. midazolam mogħti b' injezzjoni) buprenorphine (użat biex jittratta dipendenza fuq l- opjojde u uġigħ).