Şunu aradınız:: uitverkorene (Afrikanca - İsveççe)

groet rufus, die uitverkorene in die here, en sy moeder en myne.
hälsen rufus, den i herren utvalde, och hans moder, som också för mig har varit en moder.

die mede-uitverkorene in babilon en markus, my seun, groet julle.
församlingen i babylon, utvald likasom eder församling, hälsar eder. så gör ock min son markus.

ek het 'n verbond gesluit met my uitverkorene, met 'n eed aan dawid, my kneg, belowe:
»jag har slutit ett förbund med min utvalde, med ed har jag lovat min tjänare david:

daar is my kneg wat ek ondersteun, my uitverkorene in wie my siel 'n welbehae het. ek het my gees op hom gelê; hy sal die reg na die nasies uitbring.
se, över min tjänare som jag uppehåller, min utkorade, till vilken min själ har behag, över honom har jag låtit min ande komma; han skall utbreda rätten bland folken.

die seëninge wat jou vader ontvang het, oortref die seëninge van die ewige berge, die kostelike gawes van die ewige heuwels. dit sal wees op die hoof van josef en op die hoofskedel van die uitverkorene onder sy broers.
din faders välsignelser nå högt, högre än mina förfäders välsignelser, de nå upp till de eviga höjdernas härlighet. de skola komma över josefs huvud, över dens hjässa, som är en furste bland sina bröder.

die wilde diere van die veld sal my eer, die jakkalse en die volstruise; want ek gee waters in die woestyn, riviere in die wildernis om my volk, my uitverkorene, te laat drink.
så att markens djur skola ära mig, schakaler och strutsar, därför att jag låter vatten flyta i öknen, strömmar i ödemarken, så att mitt folk, min utkorade, kan få dricka.

een, dié is my duif, my volmaakte, die enigste vir haar moeder; sy is die uitverkorene vir die een wat haar gebaar het. die dogters het haar gesien en haar gelukkig geprys, die koninginne en die byvroue, en haar geroem:
vem är hon som där blickar fram lik en morgonrodnad, skön såsom månen, strålande såsom solen, överväldigande såsom en härskara?