Şunu aradınız:: vertoef (Afrikanca - Norveççe)

en abraham het baie dae as vreemdeling in die land van die filistyne vertoef.
og abraham bodde som fremmed i filistrenes land en lang tid.

tel jou pak goed van die grond af op, jy wat in die beleëring vertoef.
sank ditt gods sammen fra landet, du* som bor i kringsatte byer! / {* d.e. du folk.}

een wet en een reg moet geld vir julle en vir die vreemdeling wat by julle vertoef.
Én lov og én rett skal det være for eder og for den fremmede som holder til hos eder.

en die volk het op sagaría bly wag en was verwonderd dat hy so lank in die tempel vertoef.
og folket stod og ventet på sakarias, og de undredes over at han blev så lenge i templet.

ek wil in u tent vertoef vir ewig, in die skuilplek van u vleuels my verberg. sela.
la mig bo i ditt telt i all evighet, la mig finne ly i dine vingers skjul! sela.

en as 'n vreemdeling by jou in julle land vertoef, mag julle hom nie verdruk nie.
når en fremmed bor hos eder i eders land, da skal i ikke undertrykke ham.

en abraham het daarvandaan weggetrek na die suidland en gaan woon tussen kades en sur en in gerar as vreemdeling vertoef.
så drog abraham derfra til sydlandet og bodde mellem kades og sur, og siden opholdt han sig en tid i gerar.

en moontlik sal ek by julle vertoef of ook oorwinter, sodat julle my kan voorthelp waarheen ek ook al mag reis.
men hos eder blir jeg kan hende nogen tid, eller endog vinteren over, forat jeg kan få følge av eder dit jeg siden skal reise.

en hulle het weggetrek en vertoef in gerut-kimham wat naby betlehem lê, om verder na egipte te trek,
og de drog avsted og stanset i kimhams herberge ved betlehem for å dra videre og komme til egypten

'n psalm van dawid. here, wie mag vertoef in u tent? wie mag woon op u heilige berg?
en salme av david. herre, hvem skal bo i ditt telt? hvem skal bygge på ditt hellige berg?

ook het ek my verbond met hulle opgerig om hulle die land kanaän te gee, die land van hulle vreemdelingskap waarin hulle vertoef het;
jeg åpenbarte mig for abraham, for isak og for jakob som den allmektige gud; men ved mitt navn herren var jeg ikke kjent av dem.

en daar was hongersnood in die land, sodat abram na egipte afgetrek het om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
så blev det hungersnød i landet; og abram drog ned til egypten for å opholde sig der, for hungersnøden var stor i landet.

dan sal die oorblyfsel van jakob onder baie volke wees soos dou van die here, soos reënbuie op die plante, wat op geen mens wag nie en ter wille van geen mensekind vertoef nie.
og jakobs rest skal være blandt hedningefolkene, midt iblandt mange folk, som en løve blandt skogens dyr, som en ungløve blandt fårehjorder, som trår ned og sønderriver hvor den farer frem, og det er ingen som redder.

al is ek ellendig en behoeftig- die here dink aan my; u is my hulp en my redder; my god, vertoef tog nie!
for jeg er elendig og fattig; herren vil tenke på mig. du er min hjelp og min frelser; min gud, dryg ikke!

daarom het ek aan die kinders van israel gesê: niemand van julle mag bloed eet nie; ook die vreemdeling wat onder julle vertoef, mag geen bloed eet nie.
derfor har jeg sagt til israels barn: ingen av eder skal ete blod, og den fremmede som bor iblandt eder, skal heller ikke ete blod.

en daar was 'n jongman van betlehem-juda, uit die geslag van juda; hy was 'n leviet wat daar as vreemdeling vertoef het.
der var en ung mann fra betlehem i juda; han var en levitt av dem som hørte til i juda stamme, og der bodde han som fremmed.

daarom het jesus nie meer in die openbaar onder die jode gewandel nie, maar daarvandaan weggegaan na die streek naby die woestyn, na 'n stad met die naam van efraim. en daar het hy vertoef met sy dissipels.
jesus gikk derfor ikke lenger åpenlyst omkring blandt jødene, men drog derfra til landet nær ved ørkenen, til en by som heter efraim, og han blev der med sine disipler.

deur die venster kyk die moeder van sísera uit, en sy roep deur die venstertralie: waarom vertoef sy wa om te kom? waarom versuim die passe van sy wa-span?
gjennem vinduet skuer hun og roper, siseras mor, ut gjennem gitteret: hvorfor venter hans vogn med å komme? hvorfor dveler hans traveres skritt?

daarom hoor dan nou die woord van die here, o oorblyfsel van juda! so sê die here van die leërskare, die god van israel: as julle werklik julle aangesig rig om na egipte te trek en weggaan om daar as vreemdelinge te vertoef,
så hør nu derfor herrens ord, i som er blitt igjen av juda: så sier herren, hærskarenes gud, israels gud: dersom i setter eder fore å dra til egypten, og i drar dit for å bo der,