Şunu aradınız:: sumapit ang dilim (Tagalogca - İngilizce)

sumapit ang gabi
intern

bago sumapit ang pasko
when christmas came

hanggang sumapit ang hapon
but it did not last

kahulugan ng magawak ang dilim
meaning of magawak ang dilim

bago sumapit ang pasko ito ang maikling dasal ko
guidelines prayer

masaya rin ako at sumapit ang aking kaarawan na ako ay malusog at wala akong sakit.
i was happy too and my healthy birthday came on and i was not sick.

diwa ng pasko pasko na naman ay sumapit simoy ng hangin ay ramdang mong sa katawan ay humahapit mga taoy nagsisiawit pagkat si hesukristoy isisilang na anak nagmula sa langit mga bata sa lansangan nagkalat sa daan masayang nagaawitan ng kantang kapaskuhan bahay iyong madadaanan may xmas lyt na nakasabit kung saan madaling araw makikitay mga taong nagpupunta sa simbahan simbang gabiy kanilang ipinagdiriwang kanya kanyang kahilingan siyam na araw na pagninilay bago sumapit ang pagluwal ng bat
spirit of christmas christmas has come again breeze of the wind you feel your body is squeezing people are singing because jesus christ will be born a child came from heaven children in the streets are scattered on the road happily singing a holiday song home you will pass with xmas lyt hanging where early in the morning people go to church church night they celebrate him his request nine days of meditation before the birth of the bat

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay