Şunu aradınız:: whakatakotoria (Maori - Latince)

ka whakatakotoria nei e koe ki te aroaro o nga iwi katoa
quod parasti ante faciem omnium populoru

kaua e whakanekehia atu te rohe tawhito i whakatakotoria e ou matua
ne transgrediaris terminos antiquos quos posuerunt patres tu

a ko nga whakariteritenga enei e whakatakotoria e koe ki to ratou aroaro
haec sunt iudicia quae propones ei

i aua ra ka whakatakotoria he tikanga e hiha akuhata kia tuhituhia te ao katoa
factum est autem in diebus illis exiit edictum a caesare augusto ut describeretur universus orbi

kua whakatakotoria ahau e koe ki te rua i raro riro, ki te pouri, ki nga rire
confitebuntur caeli mirabilia tua domine etenim veritatem tuam in ecclesia sanctoru

kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua
quod disposuit ad abraham et iuramenti sui ad isaa

kua whakakahoretia hoki te ture i whakatakotoria i mua, no te mea kahore ona kaha, kahore ona hua
reprobatio quidem fit praecedentis mandati propter infirmitatem eius et inutilitate

he ra hei hanganga mo ou taiepa! a taua ra ka matara rawa atu te tikanga i whakatakotoria
dies ut aedificentur maceriae tuae in die illa longe fiet le

na ka horoia e ia tona mata, ka puta ki waho, ka whakamanawanui, ka mea, whakatakotoria he taro
rursusque lota facie egressus continuit se et ait ponite pane

a, no ka rongo ana akonga, ka haere mai ka tangohia tona tinana, a whakatakotoria ana ki te urupa
quo audito discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monument

he ika ano a ratou torutoru nei, he mea nonohi: a ka mutu te whakapai, ka mea ia kia whakatakotoria hoki era
et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et iussit adpon

ka mea, i whakatakotoria ia e koutou ki hea? ka mea ratou ki a ia, e te ariki, haere mai kia kite
et dixit ubi posuistis eum dicunt ei domine veni et vid

na haere ana ia ki runga, whakatakotoria ana ia ki te moenga o te tangata a te atua, a tutakina ana tera e ia ki roto, puta ana ki waho
ascendit autem et conlocavit eum super lectulum hominis dei et clusit ostium et egress

otiia whakarerea ake e ia te whakaaro i whakatakotoria mana e nga kaumatua, a runanga ana ki nga taitama i kaumatua ngatahi nei me ia, i tu nei ki tona aroaro
at ille reliquit consilium senum et cum iuvenibus tractare coepit qui cum eo nutriti fuerant et erant in comitatu illiu

e whakamaia ana ratou i a ratou ano ki te mea kino; e runanga ana kia whakatakotoria pukutia he rore, e mea ana, ko wai e kite i a ratou
beatus quem elegisti et adsumpsisti inhabitabit in atriis tuis replebimur in bonis domus tuae sanctum est templum tuu

heoi ka kite nga tama a pineamine e patua ana ratou: i tukua mai a pineamine e nga tangata o iharaira, i whakamanawa atu hoki ki te pehipehi i whakatakotoria e ratou ki kipea
filii autem beniamin cum se inferiores esse vidissent coeperunt fugere quod cernentes filii israhel dederunt eis ad fugiendum locum ut ad praeparatas insidias devenirent quas iuxta urbem posueran

na, kati ta tatou whakahe tetahi i tetahi: engari ko tenei kia rite i a koutou, kia kaua e whakatakotoria he tutukitanga waewae, he take whakahinga ranei mo tona teina
non ergo amplius invicem iudicemus sed hoc iudicate magis ne ponatis offendiculum fratri vel scandalu

kua whakatakotoria e ratou he kupenga mo oku takahanga, kua piko toku wairua: kua keria e ratou he poka ki toku aroaro, a taka iho ko ratou ano ki roto. (hera
quae non exaudiet vocem incantantium et venefici incantantis sapiente

na hapainga ana te tinana o te tangata a te atua e te poropiti, a whakatakotoria ana ki runga ki te kaihe, whakahokia ana; haere ana ki te pa o te poropiti koroheke ki te tangi, ki te tanu i a ia
tulit ergo prophetes cadaver viri dei et posuit illud super asinum et reversus intulit in civitatem prophetae senis ut plangerent eu

me etahi pukupuku iti iho, e toru rau, he mea patu ano te koura: e toru rau hekere koura i meatia ki te pukupuku kotahi: a whakatakotoria ana e te kingi ki te whare o te ngahere o repanona
trecenta quoque scuta aurea trecentorum aureorum quibus tegebantur scuta singula posuitque ea rex in armamentario quod erat consitum nemor