Şunu aradınız:: ustani (Sırpça - Wolof)

reèe mu isus: ustani, uzmi odar svoj i hodi.
yeesu ne ko: «jógal, jël sa basaŋ te dox.»

tebi govorim: ustani i uzmi odar svoj, i idi doma.
«maa ngi la koy sant, jógal, jël sa basaŋ te nga ñibbi.»

i reèe mu: ustani, idi; vera tvoja pomože ti.
noonu yeesu ne ko: «jógal dem; sa ngëm faj na la.»

i petar ga podiže govoreæi: ustani, i ja sam èovek.
waaye piyeer yékkati ko ne: «jógal, man it nit rekk laa.»

a èuh glas koji mi govori: ustani, petre! pokolji i pojedi.
te dégg naa baat bu ma ne: “jógal piyeer, rey te lekk.”

nego ustani i sidji i idi s njima ne premišljajuæi ništa, jer ih ja poslah.
jógal, nga wàcc te ànd ak ñoom; bul werante, ndaxte maa leen yebal.»

a on izagnavši sve uze je za ruku, i zovnu govoreæi: devojko! ustani!
waaye yeesu jàpp loxob janq ba, woo ko ne ko: «xale bi, jógal.»

jer šta je lakše reæi: opraštaju ti se gresi; ili reæi: ustani i hodi?
ma wax ne: “baal nañu la say bàkkaar,” walla ma ne: “jógal te dox,” lan moo ci gën a yomb?

Šta je lakše reæi: opraštaju ti se gresi tvoji? ili reæi: ustani i hodi?
ma wax ne: “baal nañu la say bàkkaar,” walla ma ne: “jógal te dox,” lan moo ci gën a yomb?

a andjeo gospodnji reèe filipu govoreæi: ustani i idi u podne na put koji silazi od jerusalima u gazu i pust je.
naka noonu benn malaakam boroom bi ne filib: «jógal te jublu misra, jaar ci yoon wi jóge yerusalem, jëm gasa, di màndiŋ.»

i sad šta oklevaš? ustani i krsti se, i operi se od greha svojih, prizvavši ime gospoda isusa.
léegi nag, looy nég? jógal, ñu sóob la ci ndox, nga set ci say bàkkaar ci tudd turu yeesu.”

i pristupivši prihvati za sanduk; a nosioci stadoše, i reèe: momèe! tebi govorim, ustani.
mu jegeñsi, laal jaat ga, ñi ko jàppoo taxaw. mu ne: «waxambaane wi, jógal, ndigal la.»

a on znaše pomisli njihove, i reèe èoveku koji imaše suvu ruku: ustani i stani na sredu. a on ustade i stade.
waaye yeesu xam seen xalaat, daldi ne ku loxoom làggi: «jógal taxaw ci kanamu ñépp.» nit ka daldi jóg taxaw.

a petar reèe: srebra i zlata nema u mene, nego šta imam ovo ti dajem: u ime isusa hrista nazareæanina ustani i hodi.
noonu piyeer ne ko: «awma xaalis, awma wurus, waaye li ma am, dinaa la ko jox: ci turu yeesu kirist mu nasaret doxal!»

a gospod mu reèe: ustani i idi u ulicu koja se zove prava, i traži u domu judinom po imenu savla taršanina; jer gle, on se moli bogu,
boroom bi ne ko: «jógal, nga jaar ci mbedd, mi ñuy wax mbedd mu jub mi, te seet ci kër yudaa nit ku tudd sool te dëkk tars, ndaxte mu ngay ñaan.

a ja rekoh: Šta æu èiniti, gospode? a gospod mi reèe: ustani i idi u damask, i tamo æe ti se kazati za sve šta ti je odredjeno da èiniš.
noonu ma laaj ko: “lu ma war a def, boroom bi?” boroom bi ne ma: “jógal dem damas, foofa dees na la biral lépp, li ma la yen.”

a on drhæuæi od straha reèe: gospode! Šta hoæeš da èinim? i gospod mu reèe: ustani i udji u grad, pa æe ti se kazati šta ti treba èiniti.
waaye jógal, dugg ca dëkk ba, te dinañu la wax li nga war a def.»